Rally van Kuurne - 04-09-2011

De klimatologische omstandigheden deden hun uiterste best om op deze zondagmorgen een perfecte synthese te maken van een absolute kwakkelzomer. Menig Tinekesvriend werd op het verkeerde wiel gezet toen omstreeks de klok van 7 het hemelvocht met bakken uit de lucht naar beneden kletste en in beekjes de weg naar de riolering zocht. Matinale verwarring in de gelederen,asgrijze wolken,het sms-en telefoonverkeer piekte,de moral zakte tot onder het vriespunt…Zouden we het duikerspak en de zwemvliezen van stal halen? Hadden we zin om lijf en leden te riskeren op die doornatte en zompige Vlaamse wegen of kozen we beter voor een verlengd verblijf onder het gezellige dons in de warme bedstee? Het huidig podium koos voor de eerste optie en bewees daarmee uit het juiste wielerhout gesneden te zijn. Pantani ambieerde de prijs voor de stipte strijdlust en maakte zelfs even voor 7u30 de borst nat. Zijn Zwitserse precisie uitstralende biologische klok liet zich geen 30 min terugdringen…De fondateur,veteraan van vele Tinekesoorlogen,stond erop klokvast te vertrekken al schijnt het ook een ongeschreven wieleraxioma te zijn dat later vertrekken en vlugger rijden eveneens garant staat voor een tijdige aankomst .
Ringo,de man die een tandje bijsteekt als de anderen terugschakelen,heeft een lange arm in de weergodenwereld en werd reeds in februari gebriefd over hun plannen zodat hij dus met voorkennis in de sportdirecteurszetel zat.
Wonder boven wonder werden de hemelssluizen ineens potdicht gedraaid en konden we op een droog carbonnen ros richting Ezelsgemeente galopperen alwaar de plaatselijke rally geprogrammeerd stond. Aan de inschrijvingstafel kregen we tot onze verbazing geen rugnummer opgespeld maar wel een foto van ons voltallig bestuur met als reclametekst : “opsporing verzocht”…Vermits de beste stuurlui aan wal stonden,ging Ringo ter plaatse met zijn klak rond om alsnog het startgeld te verzamelen. Wat een ervaren en zelfcorrigerend team,zelfs zonder de kopstukken wordt alles in goede banen geleid. Deze club kan dus op beide oren slapen en blikt hoopvol de toekomst tegemoet.
Franky en David namen de groep op sleeptouw voor een vlakke overgangsetappe nu de Champs Elysées langzaam maar zeker in zicht komen. De zon begon met vereende krachten doorheen het wolkendek te priemen en toverde regendruppels om in zweetpareltjes. Het ging gezapig richting pitstop waar onze sportdirecteur een copieuze all-in maaltijd serveerde . De afwezigheid van gastronomisch fijnproever Rambo werd als een leemte ervaren maar zijn strijdmakker de fondateur deed zijn uiterste best om dit op te vangen.
Op de terugweg namen Pantani en een door kniepijn geplaagde Gerd het roer over. Het tempo ging met een ruk de hoogte in maar dat kon Ronny er niet van weerhouden op aangeven van Pantani een allesverpletterende demarrage te plaatsen. Paniek bij de gele trui die zijn voorsprong zag smelten als boter voor de zon. De Tenteploeg deed evenwel keurig haar job en slokte even verderop gulzig de nr 2 op die daardoor in de buik van het peloton terechtkwam.
Zoals indertijd water in wijn werd veranderd,werden nu plots in volle finale opnieuw zweetparels in regendruppels omgezet. De spetters vlogen dermate in het rond dat ze zich een weg baanden in het achterwiel van Red Philip die met een leegloper geconfronteerd werd en zodoende iedereen op een welkome, verfrissende en malse douche trakteerde. Het zijn duidelijk geen kampioenen meer zoals vroeger…
Nat maar blij bolden 12 echte Flandriens over de Heulse eindmeet.
80 km,tegen 26,5 gemiddeld.
Tot zondag 8u voor een originele rally richting Roubaix!
Red Philip