Verslag van de rit van 29 juni 2014 rally Stasegem-Montroeul au bois

Weifelende weergoden waren niet van die aard om de diehards onder de Tinekesstrijders te doen afzien van één der mooiste (en één der zwaarste) uitdagingen van het seizoen. Druppelsgewijs kwamen de Mailingmannen, alias de Tinekesvrienden, het tarmac opgereden. Red Philip versloeg nipt Pantani aan de startlijn. Champ Ronny hield er even de spanning in maar vervoegde uiteindelijk toch messcherp en in groot ornaat de startplaats. Ten Koetshuize is nog altijd omgedoopt in een WK-dorp waarbij onze hoofdsponsor ook hier blijk geeft van commercieel inzicht. Bij een eventuele uitschakeling van de Rode Duivels blijft het reuzenscherm aanwezig. Vanaf dan worden op zondag de avonturen van het befaamdste wielerteam uit Groot-Kortrijk rechtsreeks uitgezonden! Hierbij is het de ambitie om de kijkcijfers van FC De Kampioenen te verpulveren. We zijn enkel nog op zoek naar een wieler-Carmen en een mascotte, de andere vergelijkbare personages zijn in voldoende aantal aanwezig. Of misschien moeten we wel nog putten uit het talentenarsenaal van de Streuvelsvrienden om een look-a-like van Fernand uit de mouw te schudden? Onder de deelnemers spotten we ook enkele heel bleke, allicht overtrainde exemplaren. Een aantal hadden op zaterdag al het parcours verkend ten einde de veiligheid van de clubleden op zondagmorgen te kunnen garanderen. Zo werd haarfijn uitgelegd waar en in welke bochten het oppassen geblazen was voor in overvloed aanwezig zijnde kiezelsteentjes. Eénmaal die in het raderwerk van onze goed geoliede bolides terecht komen, is de schade niet te overzien. Dus was het opletten geblazen. De fondateur kwam recht van de barkruk naar de start : hoe ouder, hoe meer karakter! En last but not least verscheen de president op het appel met een regenvestje in de achterzak. De kenners weten wat dat betekent : buienalarm! Onze sportdirecteur kwam deze keer uit een achtergesteld, inmiddels door AS Monaco gesponsord landbouwgebied. Er blijkt daar een golf van paniek door de rangen te sluipen nu blijkt dat ze de competitie moeten openen tegen de roodwitte Kerels van ’t stad. Uiteindelijk trok een 17-koppig peloton zich onder een grijs wolkendek op gang richting Stasegem. Van daaruit werd koers gezet richting Montroeul-au-Bois. Guy, bezig aan een uitermate sterk seizoen en dé man in vorm, nam samen met Kevin en Ringo de groep op sleeptouw. Ondanks het glooiend landschap werd een strak tempo aangehouden met als doel het hemelvocht voor te zijn. In de verte doken evenwel regengordijnen op die ervoor zorgden dat een 6-tal aan de splitsing de pijp aan Martin gaven. Onder hen enkelen die zich zaterdag al te pletter hadden gereden en enkelen die geen zin hadden in onvervalst bronwater na het gerstenat en druivensap op D-1. Een select elftal koos voor de vlucht vooruit, het avontuur tegemoet. Naar goede gewoonte werd er een 10-tal km duchtig gekoerst waarbij er zich een kopgroep vormde bestaande uit de president,Ringo,Kevin,Ivan en Gerd. Het achtervolgend groepje werd aangevoerd door Guy met in zijn zog Matthijs, champ Ronny en Red Philip. Inmiddels werden de hemelssluizen wagenwijd opengezet hetgeen zorgde voor een rasechte afvallingskoers. Alleen Kevin slaagde erin TGV Ringo (in Marmotteform) bij te houden van dichtbij gevolgd door Simon en op wat ruimere afstand door de OKRA waaier President & Ivan. Na een oververdiende pitstop zetten we onder leiding van de president koers richting heimat. De weergoden lieten nu alle schroom achterwege en geselden snoeihard onze atletische lichamen. Het maakte de moeder aller rally’s tot een bijzonder veeleisende etappe waarbij we met enkelen net niet in staat van ontbinding de finish bereikten. Red Philip hing als een kramptrapezist tussen zijn kader, plooide maar brak niet. Champ Ronny ontpopte zich daarbij als een fysical en psychicalcoach : wat een teamspirit! 104 km, 27,9 gemiddeld, 738 hoogtemeters, 10 l hemelvocht en 17 starters. Heroïsche toestanden! Tot zondag, klimmersbenen meebrengen!