Verslag van de rit van 25 juni 2017 memorial Joseph Morel Kwaremont & Patersberg

Na een week waarin de boeren het stof uit de grond klaagden en we gebraden, geroosterd, gerookt en gekookt werden, bood de 17^de rit een welkome ontsnappingsroute uit de hete sleur van elke dag. Sintepieter had eindelijk een chauffagist kunnen strikken die erin slaagde beweging te krijgen in de vastgeroeste, anti-thermostatische kraan die menig voorhoofd voorzag van parelzweet. Een normale 16 graden en een eerder beteuterd ogend wolkendek waren hiervan het eerder aangename gevolg. De verkleuming van de aarde werd in ieder geval dankbaar aanvaard en zorgde hier en daar al voor enkele mouwstukken en zelfs een eenzaam thermovestje.

Op het programma stond niks minder dan ons vroegere rally-uithangbord dat nu omgedoopt werd in de memorial Joseph Morel, genoemd naar de man die de naoorlogse geschiedenis van de Tinekesvrienden van kleur voorzag. Een ritarchitect pur sang die alle touwtjes stevig in de hand hield en van discipline zijn handelsmerk had gemaakt. Hij ontviel ons veel te vroeg door op een zowel symbolische als  tragische manier heen te gaan : op de fiets en geveld door een hartdefect. Het siert onze club dat het zijn helden niet vergeet. Simon had de eer deze klassieker met eigen toegevoegde ingrediënten op smaak te brengen terwijl niemand minder dan onze onverbeterlijke TripAdvisor Kevin opnieuw de loopgraven indook. Als sportdirecteur én wedstrijdsponsor mochten we Jo zonder de banjo verwelkomen. Een gunstige vermelding gaat naar onze Limburgse versterking die in extremis bereid gevonden werd deze vacature op te vullen. Van clubgevoel en solidariteit gesproken!

Wie zetten ook graag enkele leden in de bloemetjes die de clubkleuren elders verdedigden. Zo bolden o.a. Wesley, Ringo en Bjorn een slordige 540 km (gemiddelde 30) in Heule-Reims en terug terwijl Pantani en Dirk op zaterdag La Typique (165 km, gem 27,1) bolden. Stuk voor stuk heel sterke prestaties!

Simon nam ons mee richting Vlaamse Ardennen waarbij opnieuw duidelijk werd hoe mooi ons Vlaams landschap wel is. Zelfs Piet werd bij momenten lyrisch en vertelde honderduit over de onvermoede wijngaarden in deze streek. Klimmersbenen en kleine platteau’s waren zeer in trek terwijl de fameuze Kluis zich opwierp als eerste serieuze obstakel. Wiegend, dansend en wroetend hesen we ons in verspreide slagorde richting top. Enkele afdalingen later stonden er opnieuw hoogtemeters op het menu : de mythische Oude Kwaremont die met zijn kasseien de ideale opwarming vormde voor de 3^de hindernis van de dag : de genadeloze Paterberg, icoon uit de finale van De Ronde. Arne schreef daar geschiedenis door in het zog van zijn coach Pantani en danseuse zijn allereerste beklimming van dit monster tot een goed einde te brengen. Petra deed niet onder en reed al even gezwind over de top. Topprestaties die door cameraman Joost rechtstreeks in de ether werden gestuurd. De bevoorrading door Jo was perfect getimed en al even hemels als het uitzicht over de flanken van ons eigenste hooggebergte. Bedankt Jo!

Bekomen van zoveel hoogtemeters werd de 2^de helft op gang gefloten waarbij de Rampe en de Tiegemberg nog als dessert geserveerd werden. Heerlijke kuit-en dijspieroefeningen zoals ze in geen enkel fitnesscentrum te verkrijgen zijn. Tussendoor bezweek het voorwiel van Gerd nog onder het gewicht van zijn ijzeren kuiten : vijgeplat vanwege een doorstuik.

Via Bissegem bolden we fit en gelukkig Heule binnen. Opnieuw een heerlijke rit die de zondagmorgen weer eens gekruid heeft met 18 karaat inspanning en ontspanning.

95 km, 21 renners, 26gem en 701hm.

Tot zondag voor de moeder aller rally’s!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1821938931