Terwijl het land kreunt onder loden temperaturen en de
droogte allerlei kleurenalarmen doet afgaan, noteerden we een drukte van
jewelste rond onze goedkope - made in Aldi - inschrijvingstafel. 20 dapperen
verdrongen zich voor een felbegeerd rugnummer. Dit waren er net iets minder dan
het huidig aantal KVK-abonnee’s. Het was trouwens even wennen voor de MM die
zich in de wang kneep bij het blijde weerzien met enkele nieuwe, oude bekende
gezichten. Zo noteerden we het fel gesmaakt wederoptreden van nonkel Marc, Buffalo
Benny en coureur hors catégorie Ringo! Petra smoorde meteen enkele geile #me
too-achtige toestanden in de kiem door aan te geven dat begerige blikken van
een kale BH-reis zouden terugkeren. Over duidelijkheid gesproken!
Onze SB/PM nam dan maar meteen de koe bij de financiële
horens en besloot, onder het motto time is money, samen met Dirk zijn geldelijke taak ter harte
te nemen. Deze Tinekeskaravaan op 4 wielen stoomde voorop om de inschrijvingsmodaliteiten
te regelen en er tevens voor te zorgen dat het peloton te Stasegem meteen
naadloos zou kunnen aansluiten. Timemanagement om u tegen te zeggen! Door de
krakende boordradio had Willy 17 deelnemers verstaan maar die duivelse MM had
zijn telraam te vroeg weggestoken en werd alsnog gedribbeld door “Gerd late
morning” terwijl Benny de intentie had om slechts deeltijds te hervatten, via
de 65 km.
We konden zodoende onmiddellijk het grote werk aanvatten.
Staking bij de NMBS maar niet bij onze locomotieven Ringo en David Rigole die van
meetaf aan de gashendel opendraaiden en de stoommachine bleven voorzien van
hete kolen. Er werden als voorgerecht via Zwevegem reeds hoogtemeters
geserveerd hetgeen de andere gangen van ons wielermenu beter verteerbaar
maakten. Ter compensatie van het harde labeur voorzag de organisatie ons van
een schitterende landschapsarchitectuur doorspekt met slingerwegen en het
betere bochtenwerk. Na 1 uur wedstrijd zetten we voor de eerste keer voet aan
de grond om de prostatisten onder ons de kans te geven enkele liters
urineballast via de gelijknamige leidingen te laten wegvloeien. Alle beetjes
gewichtsverlies zijn immers meegenomen in het hooggebergte. Onze trein bleef
maar doorstomen en toen de president het sein voor het koersgedeelte gaf, was
het hek pas helemaal van de dam. Als een pijl uit een boog schoten de
president, Ringo, Gerd, David, Piet, Mathijs, Sven, Jan en Dirk vooruit richting Montreuil
au Bois. Weergaloze cartouches vlogen in het rond, geen enkel afweergeschut was
hiertegen opgewassen. Er werd even geroken aan de flanken van de
Mont-Saint-Aubert en in de omgeving van Pecq probeerde het koppeloton elkaar
met pek en veren te verslinden. Uiteindelijk won een onvermoeibare Ringo met
brio het pleit. Schitterende koerstoestanden waarbij in de achtergrond o.m. Fanny,
nonkel Marc, Geert, Jo en Red Philip blijk gaven van een superconditie en
strategisch koersinzicht. Onze president-fondateur hield zijn traditie in eer
en zegende naar jaarlijkse gewoonte de kapel met het nodige Tinekesvocht. De
welverdiende pitstop kwam juist op tijd waarbij - naast de plaatselijke
feesttafel - onze sportdirecteur Frederik met de professionele assistentie van
Maurits ons voorzag van fel gesmaakte taart en professioneel gekoelde
frisdrank. Hartelijk dank hiervoor! Buffalo Benny was ook nog steeds van de
partij : hij had de afslag van de 65 km gemist en liet zijn deeltijdse
hervattingsplannen smelten als boter voor een steeds feller schijnende zon. Met
kuiten bol van spanning en longen volgeperst met gezonde boerenlucht konden we
de terugtocht aanvatten. David en Ringo bleven onvermoeibaar het peloton
aanvoeren. Het parcours bleef heel sportief, in zoverre dat zelfs de man met de
hamer letterlijk en figuurlijk in de velden ronddwaalde. De snoodaard mepte er
genadeloos op los maar kon geen enkele Tinekesvriend(in) middendoor klieven.
Frederik liet nog gekoeld water aanrukken hetgeen meer dan in dank aanvaard
werd. Traditioneel fantastische rally en een pluim voor ons deelnemersveld dat
blijk gaf van een meer dan puike conditie.20 renners, 110 km, 28,5 gemiddeld en
600hm. Tot zondag!
Red Philip
PS : nog even meegeven dat Bart ons het allerbeste
toewenst en zich op doktersadvies
voorlopig nog dient te beperken tot “koffieritjes”. Courage Bart!
1 opmerking:
Subliem verslag van alweer een toprit!!!!
Dank aan Red Philip en aan de weergaloze kopmannen Ringo en David Rigole.
En een pluim voor de service course Frederik & son die in deze hittetoestanden heel frisse cola en water lieten aanrukken!
Courage voor onze Bart die vanop de zijlijn moet toekijken, we duimen voor jou!
Een reactie posten