11de rit van het seizoen al en onze kalendermaker alias
TripAdvisor had voor de gelegenheid zijn troepen op verplaatsing gestuurd.
Start en aankomst in Deinze waar Weba resideert en huizen decoreert. Gelukkig
hebben wij met Mark een president-fondateur, clubgps en nog zoveel meer in huis
die dergelijke uithuizige activiteiten overgiet met een ongeëvenaard
architecturaal topsausje. Toppers presteren doorgaans beter op verplaatsing.
Deze waarheid als een koe hangt sinds gisteren in spreukvorm boven de fanshop
in het Regenboogstadion.
De
weg naar onze startplaats was niet van gevaar ontbloot : zo moest er ter hoogte
van Waregem uitgekeken worden voor een kletsnat en glibberig wegdek. Waren het Zultse
tranen van verdriet of Kortrijkse
waterlanders van euforie die hiervoor verantwoordelijk waren? Wie zal het
zeggen? Feit is dat het humeur van Fanny niet te lijden had onder de
doelpuntenlawine. Arne daarentegen reed rond met een zwarte band terwijl Willy
op een strategisch moment het land was uitgevlucht om te ontsnappen aan zoveel
Kortrijks leedvermaak. Goed gezien van onze man met ervaring.
Iedereen
had de mail van Mark goed gelezen en tekende ruim op tijd present ten einde het
startuur te kunnen eerbiedigen. Het textiel rond onze toplijven werd hier en
daar nog wat aangespannen, de bolides werden vakkundig in elkaar geknutseld en
met Dirk hadden we het geluk een topmecanicien als sportdirecteur in de
volgwagen te hebben. Het deed trouwens veel plezier Dirk terug in ons midden te kunnen verwelkomen :
de atleet in hem is erin geslaagd in een mum van tijd te herstellen van iets
waar gewone stervelingen maanden over doen. Ook dat is een topprestatie. Nog
even geduld Dirk en je bent weer de nieuwe “oude”!
Mark
schudde ondertussen zijn gps wakker en trok het peloton op gang voor een rit op
onbekende maar daarom niet onbeminde wegen. Het ene schilderij na het andere
ontrolde zich voor ons gezichtsveld. De Vlaamse Primitieven zouden nogal
gesmuld hebben van deze overvloed aan werkmateriaal. Conditioneel werd er ook keihard gewerkt :
daar waar de eerste rithelft nog eerder gespeend was van hoogtemeters zou er na
de pitstop andere koek opgediend worden. De koek van de pitstop zelf was
eveneens heerlijk , waarvoor dank aan Petra & Dirk.
Mark
had alle fietsingrediënten samengebald op een zakdoek van 81 km : hoogtemeters,
zwierige afdalingen en enkele manden vol met kasseien. Fanny etaleerde reeds op
de eerste helling haar fenomenale conditie : ze voerde zodanig de forcing dat niemand nog kon overnemen en
bewees daarmee dat girlpower wel degelijk bestaat. Daarmee werden
terzelfdertijd de medische wetten over het verschil in spierstelsel en
uithoudingsvermogen der beide geslachten naar het rijk der fabelen verwezen. Chapeau Fanny, zelfs apothekers kunnen daar
weinig tegen inbrengen.
Het
gedokker op de kasseien had het effect van een drilboor die rakelings naast
spieren, pezen en vezels haar werk deed. Het daarmee veroorzaakte gevibreer
daarentegen lokte enige controverse uit maar de dreigende metoo-zaak werd
gelukkig vlug in de kiem gesmoord.
De
omgeving van Nazareth, Gavere, Oosterzele en Zottegem bood ons een heerlijke
zondagvoormiddag vol fietsplezier aan. Waarvoor dank aan parcoursbouwer Mark,
de wisselende kopmannen Mark, Diederik, Mathijs, Geert Depoortere 2 en onze
sportdirecteur Dirk.
De
mama’s kregen vandaag als cadeau voor moederkesdag een afgetrainde atleet aan
tafel! Proficiat aan alle mama’s!
13
deelnemers, 81 km, 576 hm en 25,6 gemiddeld.
Tot
zondag om 8u!
Red
Philip
2 opmerkingen:
Subliem verslag geschreven in de euforie van de 0-5 score, merci Red Philippe
Dit was een rit wielertoerisme pur sang langs ongekende prachtige landschappen, het voorgeborchte van de Vlaamse Ardennen, ongekend en onbemind maar even mooi. Heb er erg van genoten, hartelijk dank aan onze club-GPS Mark
Eventjes geen commentaar
Een reactie posten