Na de hoogoplopende
verkiezingskoorts van vorige zondag was het nu de beurt aan de warmtepompen om
op een ecologische verantwoorde manier de buitentemperaturen naar de voor de
tijd van het jaar verrassende hoogtes te stuwen. Groen had het liever een week
eerder zien gebeuren maar de wetten der natuur zijn even ondoorgrondelijk als
de wegen van de wielergoden.
De timing van de
Tinekesvrienden daarentegen mocht er wel wezen : 13 (!) renners en
sportdirecteur Sven waren om 7:30 klokvast aanwezig waarop parcoursbouwer Geert
Sioen om 7:31 opdracht gaf om de raderwerken en draaiende fietsonderdelen in
werking te stellen. Het was trouwens een zwaarbeladen Geert die zich aanbood
met 2 uitpuilende achterzakken vol hoogtemeters. Dat beloofde een
calorieverslindende aangelegenheid te zullen worden. Onze geletruidrager alias
clubgps Mark daarentegen maakte zijn opwachting met gierende remmen : het
ontlokte de bedenking dat er na 50 km allicht meer zou piepen dan enkel de
remmen. We maakten ook de aankomst van het Streuvelsvriendenpeloton mee :
Stefaan, he and himself maakte zich op voor een trip richting Lendelede en bedankte
vriendelijk voor de uitnodiging om kop te doen bij ons elitegezelschap.
Nonkel Marc koos na
een geslaagde revalidatie opnieuw voor de full optie : amper 5 weken na zijn
salto mortale en ondanks een doktersbriefke zet nonkel Marc de medische wereld
een ferme neus door met zo goed als geen conditieverlies terug aan de
wielerdebatten deel te nemen. Zijn verhakkeld sleutelbeen weigert alsnog aan
elkaar te groeien maar dat kan hem niet temperen in zijn enthousiasme. Er wordt
hieromtrent wel om enige discretie verzocht zodat politici van allerlei
pluimage niet opnieuw op de gedachte komen de pensioenleeftijd nog eens te
verhogen. Marc bewijst dat mannen zijn zoals de wijn, hij lacht met de
pensioengerechtigde leeftijd en geeft hiermee blijk van een ijzeren wil
en een stalen karakter. Bravo!
Onder impuls van Geert
en onze zo goed als vaste kopman TripAdvisor Kevin (wat een conditie!) gleden
we onder een perfect egale hemel richting de Vlaamse Ardennen. Daarbij werd een
ode gebracht aan de stad Ronse : alle in-en uitwegen werden afgetoetst,
perfecte reclame voor onze sponsors en een welkome afwisseling alvorens de
onverbiddelijke strijd met de heuvelelementen aan te gaan. En of het een strijd
was. Op de ons onbekende maar als esthetisch pareltje geboekstaafde Fortuinberg
werd de adem meermaals afgesneden en kon men ervaren hoe het voelt om 3 keer na
mekaar te sterven. Maximale stijgingspercentages van 21 % ,een gemiddeld
percentage van 9 %, moordende hellinghoeken en dit over een afstand van ruim 1
km : il faut le faire!
Meteen verdween de
eerste portie hoogtemeters uit de achterzak van Geert. Vanuit de andere
achterzak zagen we evenwel de priemende ogen van een ander veelkoppig monster
dat luisterde naar de naam Eikenberg. Hoogtemeters in combinatie met kasseien :
een gevreesde cocktail opgediend onder een loden hitte. Door een speling van
het lot kwamen we juist daar één van de 17 omleidingen tegen en kregen we via
onze uiterst flexibele ritarchitect de alternatieve en kasseiloze versie van de
Eikenberg geserveerd. Licht verteerbaar maar toch smaakvol : ideale aanloop
naar de pitstop in Maarke – Kerkem waar sportdirecteur Sven ons overvloedig
voorzag van spijs en drank. Bedankt Sven! Xavier ontpopte zich als daarbij tot
superwaterdrager.
De temperatuur bleef
daarna maar oplopen al bracht de afwisselende zijdelingse - en kopwind toch
enige verfrissing. Aan kilometerpaal 65 gaf onze verkrampte en uitgedroogde
geletruidager de pijp aan Sven. “Abandon du maillot jaune president-fondateur
Mark” schalde het doorheen de geluidsboxen van radio Tineke. De Tourdirectie
doet er evenwel alles aan om Mark in koers te houden.
Een ritparel om U
tegen te zeggen : bedankt Geert, dit was effenaf topwerk.
14 deelnemers, 96 km,
26 gemiddeld en 617 hm. Tot zondag!
Red Philip
1 opmerking:
Opnieuw een memorabele, hoogst sportieve rit met Murphy als omleidingstiran.
Bloed, zweet en tranen op de Fortuinberg, voor de eerste maal aan bod in de rijke geschiedenis van de Tinekesvrienden. Hartelijk dank Geert S voor je immer originele aanpak.
En dikke merci aan red Philippe voor het superverslag!
Een reactie posten