Onze
berggeit Geert stond aan het parcourscommando van de nu toch al 12e rit
en dat betekent een gastronomisch klimmenu met hoogtemeters op de wijze van de
chef, gelardeerd met stijgingspercentages waar bijtgrage monden van openvallen
en afgeserveerd met stijlvolle afdalingen die de copieuze sterrenmaaltijd
verteerbaar maken. Een sterk gestructureerde Geert deed ons reeds op D-2 via
WhatsApp likkebaardend uitkijken naar die zondagse martelgang en dribbelde
zelfs het gehackte Garmin door reeds vóór de hacking de rit op te laden.
Proactiviteit gekoppeld aan brains and legs : een huzarenstukje. Toch één
schoonheidsfoutje : een kleine verwarring tussen het ochtendlijk vullen van de
papfles en de bidon deed wat epo-achtige substantie in de papfles terechtkomen
waardoor zijn jongste spruitje tegen de middag een uit de kluiten gewassen savooi
geworden was! Groeien als kool heet zoiets!
Het
congévaccin is nog altijd niet volledig uitgewerkt maar toch konden we met 10
gemotiveerde Tinekespiloten de race aanvatten. Geert had hiervoor wel een zetje
van de president nodig nadat hij het startschot had genegeerd. Net geen geval
van insubordinatie, het incident werd echter al gesloten nog vooraleer het plaatsgevonden had.
Diederik
was inmiddels terug van zijn trektocht doorheen Corsica en hield er een
gloednieuwe en supersonische Trek aan over. De bolide glanst van uren ver en
laveert geruisloos doorheen alle mogelijke weghindernissen. Eén hindernis was
er toch te veel aan : aan kilometerpaal 20 strooide een verdwaalde spijker roet
in het eten. De buitenband (uit den Aldi?) rekte niet mee en zijn ingewanden
bezweken onder de microscopische doorboring. Zo lek als een zeef stond Diederik
aan de kant waarbij ervaringsdeskundige Piet samen met Abu hem direct
bijstonden want het wiel (de)monteren is nu een ander verhaal
geworden.
Ondertussen
had Geert ons al getrakteerd op enkele hoogtemeters : van Heule naar Kortrijk
om daarna via richting Sint-Denijs het echte werk aan te vatten. De benen
draaiden reeds soepel rond, de natuurlijk hart- en longmachines werden voorzien
van zuurstof, de lichaamstemperatuur schoot omhoog zonder de covid-19 drempel
te overschrijden.
Abu
was op D-1 vroeg gaan slapen en maakte meermaals aanstalten om het peloton
helemaal aan flarden te rijten. Onze in topvorm verkerende gele truidrager
bleef onhoudbaar uit de greep van het peloton
tot een lichte gps-storing hem terug in de groep deed verzeilen. Jan
maakte hem duidelijk dat rechts is waar de grote teen links staat en dat zorgde
voor een Babylonische spraakverwarring.
Op
Waals grondgebied zorgde een Waalse haan voor enige commotie door
doodgemoedereerd de weg van ons aanstormend peloton te blokkeren. De president
vond dat je voor zoiets toch een ferm kieken moet voor zijn.
Toen
iedereen al begon te hunkeren naar een energieherlading via de pitstop, vond
Geert dat je dit eerst moet verdienen. Gezucht, gekraak en gekreun want de weg
naar de bevoorrading lag ook bezaaid met omhooggestuwde wegen waar menige
zweetdruppel een stille dood stierf en de spier-en peessystemen danig op de
proef werden gesteld. Tot overmaat van ramp werden we daar nog weggelachen door
een mekkerende berggeit. Van een stomme geit gesproken!
Na de
dikverdiende pitstop volgden al onmiddellijk calorieverslindende hoogtemeters.
Zo kan een mens natuurlijk nooit verdikken. De namen La Taillette en Hameau des
Papins klonken soms als scheldwoorden en soms als levensbedreigende virussen.
Alle cartouches waren verschoten en hier
en daar verdrong het melkzuur het kruit uit de kuit- en dijspieren.
Via
Avelgem ging het richting Heule waar iedereen moe maar gelukkig de
aperitiefvolle huiskamers kon opzoeken.
Megarit
die energie deed smelten als boter voor de zon en ons onderdompelde in een
heerlijke natuurpracht. Bedankt Geert,
weeral een toprit of zoals Piet het stelt : Garmin draait dan wel in de soep
maar jouw bergkompas blijft uiterst scherp staan.
10
renners, 103 km, 839 hm en 25,6 gemiddeld. Tot volgende week!
Red
Philip
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/5285177329
2 opmerkingen:
Briljant verslag van de Koninginnerit van het seizoen mijn gedacht. Prachtig natuurschoon en een sportief uitdagende rit, dikke merci aan Geert en aan Philippe voor de proza!
Via de proza van Red Philippe , rit beleefd alsof ik er zelf bij was. Top verslag van top rit
Een reactie posten