Zaterdagnamiddag 26 september
… de aanblik van Meteo Tineke deed bij vele Tinekesvrienden de twijfel
toeslaan. De voorspellingen waren namelijk niet minnetjes : harde regenvlagen,
een stormachtige noordenwind, kille temperaturen , kortom : een herfstweertje
pur sang om zelfs uw lieftallig hondje niet
door te sturen.
De reacties in onze whatsapp
groep deed al het een en ander vermoeden . Klokslag 8u30 stonden amper 3
flandriens klaar voor een voormiddag zelfkastijding .
Alhoewel, eigenlijk stond er
nog een vierde man klaar, namelijk onze felgewaardeerde materiaalmeester en
vaste kroniekschrijver Philippe, maar dan wel in burgerplunje , om ons ter
hulp te schieten om de aanwezigheden te noteren. Hij overschouwde met een
arendsblik, en papier en pen in aanslag,
onze Heulse platse op zoek naar Tinekesvrienden, Streuvelsvrienden, Ramongs, mannen van den Hert of de Zoeten
inval .
In zijn notitieboekje kon hij
echter enkel 3 waterkiekens noteren, ex clubkampioenen Piet en Marc en
ondergetekende .
Club –gps en parcoursbouwer
van dienst Marc, had eigenlijk een ritje richting Kortemark klaar liggen, maar
algauw werd beslist om er een light versie van te maken.
Eenmaal op de weg ondervonden
we al gauw tot wat storm Odette in staat was . Afgekraakte takken en bomen,
bebladerde veldwegen, maar vooral werden we getrakteerd op een keiharde
tegenwind , geserveerd met striemende regenvlagen en wispelturige zijrukwinden
die de nodige stuurmanskunst vereisten om niet in de gracht terecht te komen.
De apocalyptische
weersomstandigheden deden bij wijlen denken aan de wk wegrit vorig jaar in
Yorkshire.
Aan kilometerpaal 30 , ergens
ter hoogte van het natte Oostnieuwkerke, werd ons peloton brutaal tot stilstand
gebracht door een afgescheurde wilgenboom die de ganse boerenwegel versperde.
Marc, nochtans een vat boordevol ervaring en levenswijsheid, had dit nog nooit
meegemaakt. Wat een spektakel zeg !
Intussen nam Piet , die
duidelijk over een olympische conditie
beschikt, het meeste kopwerk voor zijn
rekening en bonkte in ware Briek Schotte stijl
keihard tegen de noordenwind in. Ondertussen had Marc , in ware
GPS-stijl zijn parcours wat bijgesteld. Zo toonde Marc nogmaals zijn ongeëvenaarde parcourskennis.
Gelukkig , wie tegenwind
zegt, weet dat er altijd ook wind in de
rug komt als je de andere richting rijdt ; simpeler kan ik deze redenering niet
maken.
Dat was ook het geval wanneer
we in Hooglede rechtsomkeer draaiden.
Nu zijn we binnen 10 min
thuis, dacht Piet positief ,terwijl het stilaan droger werd en aangenamer
fietsen. Af en toe werden we nog
gegeseld met een felle zijwind, maar het was duidelijk : het zwaarste lag
achter de rug.
Nadat we wel heel veel keren het gemeentebord
“Roeselare” passeerden
( Is Roeselare nu echt zooo
groot ?) kwamen we via Emelgem, Izegem en Lendelede stilaan op Heuls
grondgebied. We hadden deze storm duidelijk heelhuids doorstaan, maar ons
gemiddelde werd wel naar een dieptepunt herleid hierdoor. Maar wie maalt daar nu
over ?
Nog 5 herfstritten te gaan ,
beste vrienden, in dit speciale corona
wielerseizoen.
Aan de kop van het klassement
blijft het razend spannend en belooft
het nog een millimeterspurt te worden.
Iedere verzwakking kan dus fataal zijn !
Tot volgende week alvast voor
een ritje van trip advisor Kevin richting Kruishoutem (in het gezelschap van
enkele gastrijders ?)
63 km , gemiddeld 23,8 km/u
Joost
2 opmerkingen:
Tonnen respect voor deze 3 waterduivels-Flandriens en dikke merci aan Joost voor dit machtig verslag, met kippenvel gelezen!!!
De Tinekesvrienden: een vat vol talenten mijn gedacht
Schitterend, winddicht en met hemelvocht overgoten relaas van een apocalyptische rit. Bravo Joost en medeflandriens Piet en Marc. Sensatie ook aan de kop van de klassering, Joost pakt de gele trui!
Een reactie posten