Na de schabouwelijke weersomstandigheden van 2 weken terug kreeg clubgps-fondateur Mark de gelegenheid om zijn toen voorziene meesterwerk vandaag aan het grote publiek te demonstreren. We waren razend benieuwd en onze fietsappetijt was enorm aangescherpt. De belofte van nieuwe wegen in een al doorploegd fietslandschap klonk als muziek in de oren en Mark kennende vermoedden we iets heel speciaals.
Natuurlijk dient er vóór het vertrek altijd eerst verzameld te worden in ons vipdorp. De president zette onmiddellijk clubmecanicien Abu aan het werk want een slepende rem had voor een naar rubber ruikende rookpluim gezorgd van Wevelgem tot in Heule zonder evenwel de CO-2 normen te overschrijden. Er werd aldus glansrijk ontsnapt aan de toorn van Greta Thunberg die er voor bekend staat zelfs wereldleiders onbevreesd de les te lezen. Abu flikte het euvel in een handomdraai tot grote tevredenheid van onze voorzitter die aldus geen Cavendishke hoefde te doen. Grote klasse!
Met zijn negenen staken we onder een zonnige hemel van wal richting Nieuwkerke. Als club zonder volgwagen is het iets makkelijker om nieuwe wegen onder onze wielen te laten verdwijnen en daar maakte onze parcoursbouwer handig gebruik van. Als ode aan onze onfortuinlijke Waalse vrienden werd er tot in Wervik vlakbij waterlopen gefietst waarbij onze gedachten naar hen wegstroomden. Onvoorstelbaar in onze contreien en hallucinant om te beseffen dat de plaatsen waarop wij fietsten bij hen momenteel enkel bereikbaar zijn met zuurstof en een duikerspak.
Er werd ondertussen volop gekeuveld over voorbije en toekomstige vakanties waarbij Piet een lans brak voor Slovenië, Xavier zich verbaasde over het vuile Zuid-Italië en Ivan goochelde met allerlei bestemmingen maar telkens gecounterd werd hetzij door corona, hetzij door overgelopen rivieren. De Veekaa blijkt steeds populairder te worden binnen Europa nu de rode clubkleur dominanter wordt in meerdere landen. Dit belooft!
Het aanvankelijk lichtlopend parcours werd stilaan golvender waarbij de enorme natuurpracht en schitterende vergezichten ons gezichtsveld volledig in vakantiemodus bracht. Abu trok de wijde wereld in maar zijn weerbarstige bolide vergaloppeerde zich opnieuw bij een splitsing. Hij liet de overige 8 Tinekesapostelen ter plaatse waarop Mark tijdens de pitstop te Neuf Eglise (wat een panorama! zie sfeerfoto's hieronder) hem telefonisch opdracht gaf zich te laten kruisigen zodat we hem even verder terug met beide voeten op de aarde konden plaatsen. Wonder boven wonder deed deze move onze youngster herrijzen waarop hij beteuterd en plechtig beloofde zich vanaf nu te onderwerpen aan de op perkament vereeuwigde leer van Tineke.
Er volgden nog enkele tegelijkertijd lichtlopende en energieverslindende hellingen die er samen met de steeds feller oprukkende zon voor zorgden dat ons vochtgehalte naar een lager peil evolueerde. Droomscenario voor het Zuiden van ons land maar helaas konden we dat niet veralgemenen.
Frederik had de mond vol over de kwaliteit en het hoog ontspanningsgehalte van deze rit hetgeen volmondig beaamd werd in het peloton.
De finale te Moorsele dreef het tempo nog flink op om vervolgens in gestrekte draf Heule binnen te rijden.
Superlatieven schieten te kort om deze etappe te omschrijven : ze behoorde in elk geval tot het betere werk en was een zeer welkome verfrissing in penibele klimaat-en coronatijden. Bedankt Mark, je bent uniek in jouw soort!
9 renners, 95 km, 26 gemiddeld en 300 hm.
Tot zondag voor een nieuw avontuur. Martin neemt over van
Geert en neemt ons richting Vredesmolen. Tot zondag om 7:30!
Red Philip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten