contact

Verslag van de rit van 4 juli 2021 naar Schuiferskapelle

 Het zijn tegenwoordig op weerkundig en sportief vlak hoogst onzekere en verwarrende tijden. Rode Duivels dompelden Belgenland onder in een voetbaldepressie, buienradars blazen koud en warm tegelijk om nog maar te zwijgen over hun hoogst wispelturig vochtigheidsgehalte. Onheilspellende digitale berichten vlogen deze morgen dan ook in het rond : de president had de situatie perfect doorzien en merkte hoe ons bij uitstek nationaal product roet in zijn meteovoorspelling aan het gooien was. Er lijken geen zekerheden meer te zijn in deze wereld die bol staat van verrassingen, PFOS, supercellen, deltavarianten en zelfs windhozen. Rond de tijd van vertrek viel er evenwel geen spatje hemelvocht uit de lucht hetgeen ervoor zorgde dat er toch nog 6 dapperen besloten ten Koetshuize op te zoeken.

Fondateur Mark, parcoursbouwer van dienst, had zich deze week de moeite getroost om een gloednieuwe rit met tal van onbekende baantjes richting Nieuwkerke minutieus voor te bereiden. Gezien de slechte meteorologische omstandigheden in combinatie met het niet gering aantal km besloot onze clubgps ter plaatse om deze rit alsnog niet te rijden en ze in petto te houden voor een volgende gelegenheid. Onwaarschijnlijk hoe hij als een volleerde crisismanager onmiddellijk een dubbel alternatief van een 75-tal km aanbood : de keuze viel op Schuiferskapelle, een gehucht dat deel uitmaakt van de stad Tielt. Klasse met grote K van de man met een enorm clubhart.

Mark, Abu, Jo, Diederik, Mathijs en Philippe trokken hongerig en op zoek naar wieleravontuur de wijde wereld in. Aan kilometerpaal 8 gaf de gps van Mark reeds de geest maar gelukkig heeft zijn baasje een soort ingebouwd wegensysteem tussen de oren zitten dat onmiddellijk de taken naadloos overnam. We stonden erbij en keken er met open mond naar. De Belgische politiek had vroeger de mond vol over de inmiddels overleden ervaren gids maar de onze is nog altijd springlevend, alive and kicking dus en onbetaalbaar.

Even later gingen de hemelsluizen een 1e keer open en werden de regenvestjes aan een doorgedreven test onderworpen. Abu voelde bij de eerste schuchtere hoogtemeters  de benen dermate kriebelen dat hij even fullgaz gaf zonder daarbij de Kyotonormen te overschrijden. Op één of andere manier had hij daardoor de aarde derwijze opgewarmd dat de vestjes even later aanvoelden als loodzware wollen truien en opnieuw in de achterzak verdwenen. De eerste zweetdruppels sierden onze gelaatsgroeven en in Schuiferskapelle konden we tot groot jolijt van Jo met de volle blaas onze pitstop houden. We waanden ons even in de Provence : een pittoresk landschap in combinatie met een volle zon ontrolde zich voor onze ogen. Bananen werden soldaat gemaakt,  buienradars werden uitgelachen en de sportdrank piste als een engeltje op de tong.

In de 2de wedstrijdhelft bleek ons geluk echter opgesoupeerd. Mark heeft ook profetische gaven en stelde ons op een splitsing voor de keuze : ofwel de kortste weg richting huis ofwel nog een bijkomende lus van een 20-tal km. Gedreven door een soort pessimisme gingen we voor optie 1 en dat bleek achteraf de enige echte juiste keuze geweest te zijn. Even verderop brak de hel namelijk helemaal los en trotseerden we de meest apocalyptische toestanden. De helmen werden gemitrailleerd met kanjers van regendruppels, bliksemschichten herschiepen het landschap in een kleurrijke flipperkast en het gedonder zorgde voor een rauwe en lugubere sfeer. De remmen piepten en kreunden, het water kon uit de ogen geschept worden, kettingen hapten tevergeefs naar olie, de kuiten werden gemasseerd met halfkoude stenen. Het leek wel alsof de hemel op onze hoofden zou nederdalen. Het tempo werd opgevijzeld, de armen vertoonden een lichte buiging ter hoogte van de elleboog. Op moeder roepen was geen optie, we moesten dit alleen doen. A la guerre comme à la guerre. In Heule werden we geridderd in de orde van het waterkieken.

Genoten van een uitzonderlijke rit in uitzonderlijke omstandigheden waarvoor dank aan Mark! 75 km, 6 deelnemers, 26 gemiddeld en 176 hm. Tot zondag om 7:30!

 

Red Philip

1 opmerking:

President zei

Wat een verslag , de metaforen en de regen spatten van het scherm!

Veel respect voor deze dappere Flandriens!

Dank aan Philippe voor het verslag en Mark voor zijn flexibiliteit