Verslag van de Cycling Classic van 18 juni 2023

Zondagmorgen 7.25 uur in juni in onze knusse gemeente Heule …. Op dit ogenblik zijn er grosso modo drie deelpopulaties. De meesten liggen nog in bed bekomend van het glas of de glazen te veel tijdens de barbecue van de avond daarvoor, anderen staan op uitdrukkelijk verzoek, lees bevel, van de echtgenote mokkend in de veel te lange rij te wachten op verse broodjes en de overigen gaan dolenthousiast naar de start voor alweer een mooie rit bij hun geliefde club de Tinekesvrienden. Slechts 6 kandidaten verzamelen aan het majesteuze Ten Koetshuyze. Geen man overboord echter want een aantal wachten ons op in Wevelgem alwaar de start van de legendarische Wevelgem Classic, zeg maar Gent-Wevelgem, verreden wordt. Na een korte historische schets over deze wielerklassieker wordt richting de Vlassersgemeente gestoven en neemt Piet het voortouw. Prat gaande op zijn verleden aldaar zou hij probleemloos de weg wijzen naar de start en vertrouwden wij derhalve ons lot volledig toe aan zijn ongetwijfeld grote kennis over zijn geboortegemeente. Gevolg was echter dat we een groot deel van de straten aldaar doorkruisten, zonder dat ook maar één spoor te bekennen viel van de startplaats…… Ondertussen werd contact gelegd met de voorzitter en twee van zijn volgelingen die opnieuw blijk gaven van ongebreideld organisatorisch talent: de inschrijvingen waren reeds vlekkeloos afgewerkt en stonden hij, Simon en Brecht ons op te wachten aan de kerk. Maar er was meer: naast de inschrijvingen hadden zij ook reeds de vroegmis ter plekke bijgewoond om goed weer te bekomen tijdens onze rit. Een speciale smeekbede werd gericht aan Madonna del Ghisallo, in 1949 door paus Pius XII uitgeroepen tot beschermheilige van wielrenners. De vroegmis duurde echter wat langer dan verwacht en om niet te laat te komen bij de leden, zagen zij zich alle drie genoodzaakt om voor het zingen de kerk uit te gaan, hetgeen zij dan ook zonder aarzelen deden: Tinekesvrienden laat je niet wachten .. Maar nog meer goed nieuws kwam er van Arne. Naar aanleiding van zijn verjaardag (Proficiat ! ! !) werden we na de rit bij hem thuis uitgenodigd voor een drankje. Zelf verklaarde hij dat hij het heel bescheiden ging houden. Als voorschotel was voorzien: “King Crab, tourteau, crevettes grises de la mer du Nord”, gevolgd door “huile vierge de cameline, morille farcie et laquée au Savagnin” om dan te eindigen met “Glace pandan, fraises de chez nous, opaline à la rose”. Enige voorwaarde was wel dat het niet mocht regenen, gezien deze culinaire uitspattingen buiten gingen geserveerd worden. Watertandend op al dit lekkers en getooid met groene Tomorrowachtige armbandjes trokken we ons onder leuke temperaturen van om en bij de 20 graden op gang. De Wevelgem Classic heeft een gekend verloop: vlakke aanloop, geleidelijk glooiende overgang om dan de hoogtemeters te verzamelen op en rond het Heuvelland. Ondanks het feit dat we deze wegen al verscheidene malen hebben afgelegd, blijft het een leuke ervaring. De charme van deze streek blijft verbazen. Wevelgem Classic verzorgt zijn gasten goed want op ons traject van 95 km konden we ons zowaar drie keer, ja drie keer te goed doen aan een gevarieerde bevoorrading. En …. consternatie alom aan de eerste bevoorrading ….. Xavier vond het blijkbaar nodig om niet alleen zijn fiets maar ook zijn eigenste persoon in de aldaar gelegen dijk te parkeren. Volledig uitgeput na de eerste 35 kilometer ? Persé ook eens de loopgraven opzoeken om onze glorierijke helden van 14-18 te eren? Of doodgewone onhandigheid ? Wie zal het zeggen? Deze eerste halte was echter ook het beginsein voor de weergoden om de regensluizen wagenwijd open te zetten. Madonna del Ghisallo achtte het niet noodzakelijk in te gaan op de eerdere smeekbedes deze morgen…Regenvestjes werden aangetrokken en onverschrokken werd de weg verder gezet. De Scherpenberg, de Monteberg, …. één voor één werden ze probleemloos verorberd als waren het te verwaarlozen hindernissen: het fysiek vermogen van onze leden stijgt naar het seizoenshoogtepunt en stilaan wordt gedacht richting jaarlijkse vakantie waar de fysieke boog dan wat minder gespannen mag worden en mentale recuperatie centraal wordt gesteld. Omwille van de kletsnatte omstandigheden werd unaniem besloten om de Kemmelberg figuurlijk én letterlijk links te laten liggen. Ondertussen bleef het pijpenstelen regenen en tijdens de derde bevoorrading kwam het toch wat teleurstellende maar heel begrijpelijke nieuws dat de drink ten huize Arne verzet werd naar volgende week. Ten slotte willen we eindigen met wat nieuws dat weinigen van onze leden weten maar we willen graag melden dat onze voorzitter deze week toch weer een ongelooflijke presentatie heeft afgeleverd voor onze club. Naar aanleiding van een aantal feiten in andere middens had ook hij de verzamelde pers aan zijn voordeur gekregen en kreeg hij van de correspondent van Kerk en Leven de vraag hoe het zat met zijn geaardheid. Velen zouden aan de grond genageld staan, sprakeloos, ongemakkelijk weg en weer schuifelend maar niets daarvan bij ons president. “Mijn geaardheid ? Wel dames en heren, ik kan u verzekeren dat alles in verband met mijn geaardheid prima in orde is: mijnen oven, mijnen diepvries, mijnen frigo, …. zelfs mijn nachtlampje dat ik iedere avond gebruik om de avonturen van Jommeke te lezen … alles is geaard. Ik kan u zelfs een volledig positief keuringsverslag van Vinçotte voorleggen ! En gij nu ! Maar de verzamelde pers gaf niet af en prompt kreeg hij een micro van CNN onder de neus met de vraag “Do you fall on man or woman?”. Een netelige vraag maar opnieuw schitterend weerwerk en dat dan nog in vlekkeloos Engels: “Listen very carefully, I shall say this only once ! We, bycicle guys, we don’t fall on man or woman. When we fall, it’s mostly keihard on our bakkes. One of the greatest concerns of a bycicle tourist is surtout not to fall. What a silly question, you’re stupid woman! “. Toen hij meende dat de geïmproviseerde persconferentie afgelopen was, kreeg hij echter nog een heel netelige vraag: “But when you fall, do you prefer a woman or aman to fall on?”. Een normaal mens zou dan de pedalen verliezen maar onze president bleef stoïcijns rustig. “Listen, you don’t onderstand niks te botjes of cycling ! Look to what passed this year. Look what happened to our eminent members ! Bing fell on his shoulder: his shoulder was broken. Look to our gerechtigd correspondent Phillipe: he fell on his arm and his arm was totally loss. Look to member Joost: he fell on his wrist and there was a barstje in his dinges ! We have not the choice between man, woman or whatever ! And now leave this place or I let come my dog to attaque and it doesn’t matter for him if it is a woman or a man!.” Snel dropen de persmensen af, en werd dit accident vakkundig afgesloten. Een kletsnatte maar toch heel leuke rit met 9 deelnemers die 100 km afhaspelden, 530 hoogtemeters (min of meer) probleemloos verteerden en een gemiddelde haalden van 27.0 per uur. Hopelijk tot zondag ! Yvan