Verslag van de rit Franco-Belge op 3 september 2023

7.56 uur zondagmorgen aan het alom gekende startpunt. Kevin staat eenzaam en zenuwachtig op zijn GSM te tokkelen omdat hij denkt dat er een ander startuur is… Groot is dan ook zijn opluchting als hij een collega-Tinekesvriend ziet verschijnen. Maar amper elkaar ontmoet of hij vliegt naar Heule Centrum op zoek naar wat voedsel, lees een rijsttaartje. Nee, Kevin lijdt niet aan ondervoeding thuis maar hij had niets mee voor onderweg. Toch wel enige consternatie: normaal moeten we af en toe stoppen voor Kevin omdat hij het één en ander moet lossen ……. Nu moest er dringend iets toegevoegd worden. En ook al is het september, onze leden weten van geen ophouden om hun vleugels uit te slaan. Piet, Xavier, onze voorzitter, en nog andere blinken uit door hun afwezigheid. Wie wel terug aanwezig is, is onze vriend Joost. Hij is al enige tijd terug maar zijn 10-daagse cruise bracht hem met zo’n elitaire mensen in contact dat hij enige aanpassingsproblemen had om terug tussen het gewone volk te komen. Gelukkig heeft hij de gewone draad des levens weer kunnen oppakken en peddelt hij terug gezapig mee met de bende. Ondertussen is er wel groot nieuws te melden van de kant van het bestuur. In hun onverdroten zoektocht naar bijkomende financiële bronnen om de nieuwe uitrusting te betalen, hebben ze een primeur. Vanaf nu kan, tegen een nog te bepalen maar fikse vergoeding, ieder lid vragen om thuis afgehaald en/of afgezet worden. Blijkbaar heeft Arne zich al ingeschreven om op die manier zeker te zijn dat hij na iedere rit zijn weg terugvindt tot aan zijn huis. Aan de leden kunnen we nu reeds verklappen dat er ook klantenkaarten zullen aangeboden waarbij je na tien beurten gratis één keer thuis wordt afgehaald. En ja, klokslag acht uur, vertrokken we met z’n zessen richting het land van Macron, de baguettes, de Champagne, de Camembert en zo veel meer moois. Onderweg konden we onze eerste nieuwe klant van ons ‘Pick up and deliver at home service’, Simon Bossuyt, oppikken. Toch proficiat voor Simon om na een wilde nacht op één of ander festival toch het stalen ros te bestijgen. Maar in de plaats van gelukwensen, achtte Kevin dit het moment om als oudste van de familie, Simon de levieten te lezen en hem op de gevaren van luide muziek, alcohol en drugs op dergelijke verdorven plekken te wijzen. U moet immers weten, Kevin is een echte huisduif: nooit weg, altijd thuis, …… een karaktertrek die hij ongetwijfeld van zijn vader geërfd heeft…. Maar naast echte huisduif is Kevin ook een kei in het uitstippelen van nieuwe trajecten. Dit keer had hij de regio Wervik als aperitief gekozen en konden we, onder zijn aanvoering en keurig geassisteerd door Geert, in de Balokken een soort veredelde versie van de Plugstreets afhaspelen. Heerlijke kleine landwegeltjes die wel wat stuurvaardigheid vereisten, maar Tinekesvrienden hebben nu eenmaal een sterke technische bagage. Onder bewonderende blikken namen we iedere hindernis, ieder bochtje, ieder bultje alsof ze er niet waren. Na de ‘doorstuuk van het jaar’, ‘de mooiste plaats om plat te vallen van het jaar’ konden we nu ook de ‘mooiste pauzeplaats van het jaar’ toekennen aan Kevin. In Quesnoy-sur-Deûle werd halt gehouden en alles wat je maar kon wensen was voor handen: tafel met zitbanken, bomen met welgekomen schaduw, vuilnisbakken en heerlijke hagen om een plasje te doen…. beter kan niet. Opnieuw hoogstaande gesprekken waarbij vooral de naam Sven Pichal geciteerd werd. Blijkbaar wordt zijn programma ‘de inspecteur’ fel gesmaakt ……. Daarnaast ook opbeurende woorden voor Patrick en Joost, beiden ooit trotse maar nu vooral sterk ontgoochelde eigenaars van een rood-wit clubabonnement. Zij overwegen om contact op te nemen met Philippe en een zelfhulpgroep te starten met als thema “Hoe blijven we positief aankijken tegenover het leven ondanks de teloorgang van onze geliefde club”. Op de terugweg was het heerlijk toeven: Kevin had nu fuifnummer Simon aan zijn zijde maar die bewees al vlug dat het liederlijk en Bourgondisch leven geen afbreuk deed aan zijn fysisch kunnen en onder gestrekte draf, heerlijke zonnestralen én de totale afwezigheid van Murphy was het heerlijk fietsen op vaak totaal onbekende wegeltjes. Een zondagvoormiddag zoals we er nog vele zouden willen beleven: een rit van 80 km aan een gemiddelde van 27,5 per uur en te verwaarlozen hoogtemeters mogen nu toegevoegd worden aan onze rijk gevulde archieven. Patrick, Geert, Simon, Joost, Jan, Kevin en Yvan mochten al dit moois meemaken. Dank aan de parcoursbouwer ! Ps: het rijsttaartje werd fel gesmaakt ! Yvan