Verslag van de rit naar Kruiskerke - Wingene - Ruiselede op 29 juni 2025

Na 3 ware fysieke veldslagen richting Ronse, Montroeul-au-Bois en De Muur/Bosberg vond de kalendercommissie het welletjes en werd het toch tijd om het even over een andere boeg te gooien. Voor vandaag werd namelijk beroep gedaan op onze fondateur, levende club-legende en club-gps Bing, alias Feestburgemeester van Heule, kortweg Mark Dewaele om een ritje in elkaar te boksen zonder al die verwoestende en slopende hoogtemeters , maar een ouwerwets vlak ritje door de mooie West-Vlaamse landschappen richting Ruiselede. Kwestie van afwisseling en variatie naar de 4 windstreken , maar ook het moment voor enkele leden , die om een of andere reden afwezig waren , terug hun diesel aan de praat te krijgen en hun welverdiende plaatsje in ons peloton terug in te nemen. Aan de start deze keer geen 4 Vannestjes, maar met opgepompte banden verscheen onze Patrick, fris uit Spanje, gebruind als een geroosterde sardine en met een blik die verraadt : die man heeft spannende avonturen meegemaakt op zee. “Hola compannieros” klinkt het zelfverzekerd en zet hij zijn helm recht alsof het een kapiteinspet is. Zijn fiets ziet er nu nog iets zwaarder en uit want uit voorzorg heeft hij met snelbinders een vissershengel op z’n rug gebonden. “voor het geval dat” , zegt hij geheimzinnig. We vertrekken met z’n allen goed gezind en vol goede moed, wel in het ongewisse van wat Patrick in gedachten had met zijn hengel. Na een 25-tal kilometer doemde in de verte de schrikbarende en “col hors categorie” de Poelberg op . Het sein voor enkele Tinekesvrienden om nog eens hun hoogvorm te demonstreren en los alle registers open te trekken. Patrick bleef intussen de beklimming afhaspelen met zijn zeehengel om zijn middel. Vreemd toch ? Aan kilometerpaal 42 draaide onze Frederik - net voor onze pauze - af richting Brugge om daar nog wat familiale festiviteiten verder te zetten. Mooie combo fietsen en feesten mijn gedacht. Aan de pauze , naast een idylisch weiland vol gedisciplineerde koeien , haalde elkeen zijn banaan of koek boven, dit terwijl Patrick uit zijn tupperware-doosje een mix van sardines met brokjes Dorade verorberde. Blijkbaar is de Dorade de Spaanse versie van wat wij graag een koninginnehapje noemen. Smakelijk alvast en het sein om verder te fietsen verder door de zonovergoten vlakke West-Vlaamse landschappen en te genieten van een verfrissende bries . Tegenwind was er nauwelijks, maar dat is slechts een slechte stroming, grapt Patrick , terwijl hij met zijn rechterhand de windrichting probeert aan te geven . Schip ahoi ! Murphy is gelukkig al vele weken in de verste verte niet meer te bespeuren bij de Tinekesvrienden, enkel een haperende ketting van Jorge zorgde voor een miniem oponthoud. Terwijl ik dit schrijf hou ik halsstarrig en vol bijgeloof een stuk hout vast opdat Murphy maar lekker ver weg blijft. Aan kilometerpaal 70 achtte Patrick eindelijk zijn moment gekomen. Terwijl we in volle vaart langs de Leie scheurden riep Patrick “ ik zie beweging” en lanceerde meteen zijn zeehengel om de vangst van zijn leven te doen. Na wat inpraten op Patrick besefte hij dat de Leie niet hetzelfde is als de Zuid-Spaanse zeewateren en bleef het toch bij een denkbeeldig verlangen naar . Wij weten namelijk beter : Patrick is officieel besmet met de vismicrobe. Het werd intussen duidelijk dat Mark alweer een juweeltje van een rit in elkaar gestoken heeft want het was voor elkeen weer genieten , deze keer van een gezapig rustig ritje aan een smakelijk wielertoeristentempo onder prachtige weersomstandigheden. Dikke merci alvast, Mark en de knie heeft blijkbaar goed stand gehouden vandaag . Mooi zo . Als toetje trakteerde het bestuur nog met een schuimend drankje op het terras van de Zoeten om reeds vooruit te blikken naar een nieuwe avontuur , dit keer onder regie van onze President naar de Plugstreets. Wij voorzien alvast onze fietspomp, Patrick daarentegen ook nog een schepnet. Tot dan ! Joost 11 deelnemers, 94 km, 26 km/u gemiddeld