Voorwoord door de
schatbewaarder
Om 6 u 30 stond ik al aan het Koetshuis. Eerst in het park wat luisteren naar het gezang van de vroege vogels. De andere leden van het bestuur hadden mij al hun taken overgedragen waardoor ik nu een nieuwe titel kreeg ", schatbewaarderkopmanmateriaalmeesterverslaggever".
Onderweg naar de startplaats stopte ik voor een babbel met keizer Ronny , met zijn regenbotten aan op wandel met zijn pitbull . Zo verspeelde hij net als zijn ploegske, de kans op europees succes . Hij vertelde mij dat hij zijn honger wat aanscherpte in afwachting van een communiefeest.
Ik was blij toen ik Red Philippe, terug van het herhalen , na 30 jaar, van zijn trouwgelofte aan Anneke, zag toekomen en zo ėėn van mijn taken aan hem kon overdragen. Hier volgt zijn relaas van de rit.
Om 6 u 30 stond ik al aan het Koetshuis. Eerst in het park wat luisteren naar het gezang van de vroege vogels. De andere leden van het bestuur hadden mij al hun taken overgedragen waardoor ik nu een nieuwe titel kreeg ", schatbewaarderkopmanmateriaalmeesterverslaggever".
Onderweg naar de startplaats stopte ik voor een babbel met keizer Ronny , met zijn regenbotten aan op wandel met zijn pitbull . Zo verspeelde hij net als zijn ploegske, de kans op europees succes . Hij vertelde mij dat hij zijn honger wat aanscherpte in afwachting van een communiefeest.
Ik was blij toen ik Red Philippe, terug van het herhalen , na 30 jaar, van zijn trouwgelofte aan Anneke, zag toekomen en zo ėėn van mijn taken aan hem kon overdragen. Hier volgt zijn relaas van de rit.
Een gemotiveerde van
bende van 20 renners (de rensters hadden voor één keer zelfs hun kat niet
gestuurd) gaf present voor de heruitgave van Willy’s klassieker richting
Westhoek. De 1e editie was letterlijk en figuurlijk in het water
gevallen al werd die toen wel gereden door de echte Flandriens Rambo, Dieter en
de SB/PM himself. Willy stond met het zweet op het voorhoofd aan de
inschrijvingstafel te multitasken. Het was van tijdens de bankencrisis geleden
dat hij nog onder dergelijke hoogspanning stond maar zijn getraind atletisch
lichaam overwon met bravoure alle hindernissen. Enkele deelnemers alsook
sportdirecteur Piet kwamen rechtstreeks van de VerLeieding alwaar ze de
hergeboorte van de golden river uitgebreid hadden gevierd. Er zit niet alleen
terug vis in de Leie maar ook gerstenat in de Tinekesogen. Piet verdook, net
als Mathijs de schuimproductie op zijn traankanalen achter een zonnebril.
Keizer Ronny zette inmiddels zijn kampioenenambities voor de huidige
jaargang noodgedwongen op een laag pitje. Dit tot groot jolijt van een 1e
communicant binnen zijn familie die eindelijk, op 11-jarige leeftijd, mocht
aanschuiven aan de feestdis. De vorige vieringen werden telkens gebarreerd door
de zondagse fietsverplichting van onze champ tot de 3e macht.
Net na het dichtklappen van de inschrijvingstafel verscheen Gerd
stipt om 7:30 aan de start. Blijkt dat hij telkens achter het Kasteel
plichtsbewust staat te wachten totdat de pastoor zijn klokkenspel in gang zet
om just in time van start te kunnen gaan. De Tinekestrein kon dus vertrekken en
werd daarbij aangedreven door Willy en Guy die samen synoniem staan voor een
locomotief van zo maar eventjes 117 jaar! Een oldtimer van onschatbare waarde
om u tegen te zeggen. Ter hoogte van Wevelgem vervoegden Kevin, Simon, Sven en
Jan de troepen. In de verte zagen we Vincent Tan als een dief in de nacht
verdwijnen…Zou het kunnen dat de hoofdaandeelhouders van onze vereniging
een Kay Vee Kay’tje in gedachten hebben? In het onderhandelingspakket zouden
naast een knalrode uitrusting ook rode fietsen en een rode volgwagen vervat
zitten. Ken Choo zou de vaste sportdirecteur worden terwijl de
kampioenenviering zou opgefleurd worden met Maleisische danseressen. Als enige
tegenprestatie wordt gevraagd om 1 rit per seizoen op Maleisische bodem af te
werken. Werk aan de winkel dus voor Mark, onze clubgps.
In het gezelschap van de zon gleden we geruisloos richting
Heuvelland alwaar de Monte-en Kemmelberg lagen te watertanden. Heerlijke
vergezichten ontrolden zich voor onze ogen, het Vlaamse land oogt bijzonder
mooi bij zonnige omstandigheden. De Monteberg is een plezier voor longen en
benen. Nijdige stijgingspercentages gecombineerd met deugddoende afdalingen :
perfecte intervaltraining! Een select klimmersgroepje veroverde ook de
Kemmelberg om daarna een calorierijke pitstop te houden in het pittoreske
Kemmel dorp, waarvoor dank aan sportdirecteur Piet. De gps van Yvan en Sven
verloor het Noorden in deze bergzone waardoor ze met enige vertraging
aanschoven voor het walking dinner.
De terugtocht naar de heimat verliep rimpelloos, zelfs niemand was
bereid lek te rijden.
Schitterende rit met dank aan SB/PMduiveldoetal Willy.
91 km, 20 man, 26,6 gemiddeld. Tot zondag!
1 opmerking:
Wat een club!! Weeral een primeur: een verslag met voorspel door de SM-PM, multitasker van dienst net voor zijn welverdiend verlof van één maand. Leest er leuk uit, respect voor organisator, verslaggevers en deelnemers.
Een reactie posten