Verslag van de regenrit 24 mei 2016 Westhoek

Helaas, driewerf helaas, de weerdemonen doorkruisten op een waterachtige manier onze diepste nostalgische schoolreisdromen. Ze ontbonden in alle hevigheid hun duivels en strooiden roet in ons eten en staken stokken in de wielen. De Westhoekuitstap onder leiding van clubgps en ervaren gids Mark belandde aldus in het vriesvak. We hopen het alsnog in de zomer te kunnen ontdooien en even smaakvol in een 4-sterrendecor te laten opdienen. Niet getreurd evenwel, Mark is van alle markten thuis , zijn polyvalentie is grenzeloos en de zelfkastijding maakte meteen plaats voor een vervangrit op een lichtlopend parcours richting diezelfde Westhoek. Fanny wist het trouwens al van in februari. Op 22 mei zou het oude wijven regenen en daarom herhaalde ze haar nummertje van vorig seizoen : sportdirectrice! Zowaar nog straffer dan meteo Tineke, een exacte weersvoorspelling 3 maanden vóór datum!Uiteindelijk konden we 7 renners strikken die bereid gevonden werden lijf en leden te riskeren ter heil onzer wielerclub. Een staaltje van Westvlaams doorzettingsvermogen dat wereldwijd uitdeint onder de naam Flandriens. Geruggesteund door Fanny trokken gele truidrager Mathijs, regerend kampioen Piet, nieuwkomer Xavier, oude getrouwe Mark, TV-icoon Yvan, man van de klassiekers Jan en Red Philip de wijde wereld in op zoek naar avontuur en zondagse wielerpret. De sporadisch naar beneden plensende regendruppels voelden aan als strelingen op de huid, het wegdek was her en der verraderlijk glad maar serieus als we zijn liet niemand zich tot enig slippertje verleiden.Aan kilometerpaal 35 schoot een golf van paniek doorheen de geluidsboxen van radio Tineke : “crevaison du maillot jaune!”. Fanny moest meteen vol aan de bak en kwijtte zich als een volleerde mecanicien van haar taak. Het peloton stelde zich solidair op , besliste niet te demarreren en maakte van de nood een deugd door ter plaatse prompt de pitstop af te kondigen. Onder het verschrikkelijk geschreeuw van een verzameling ontevreden varkens serveerde onze sportdirectrice een 3-sterrenbuffet. Bedankt Fanny!Even verderop deed een oerknal de plaatselijke bevolking brutaal ontwaken. De fondateur was het slachtoffer geworden van een ontploffend ventiel dat rakelings langs zijn grijze massa in de velden verdween. Fanny haalde opnieuw alles uit de kast : tussen een overvloed aan suikerwafels en ander lekkers was het even zoeken naar het 2^de achterwiel dat uiteindelijk toch tevoorschijn kwam.En nog was alle leed niet geleden. Ook Xavier zijn luchtkamer gaf er de brui aan. In de wetenschap dat alle achterwielen inmiddels opgebruikt waren, koos hij strategisch voor een lekke voorband. Overuren voor Fanny die zich evenwel niet liet kennen en hiermee onbewust haar kandidatuur van MM kracht bijzette. Het kan niet ontkend worden dat een bijkomend vrouwelijk bestuurslid deze club nog politiek correcter zou maken : pariteit op bestuursniveau. We maakten bij dit nieuwe oponthoud van de nood een deugd door een bijkomende pitstop in te lassen. Iedereen content : wij vanwege de extra calorieën en de familie van Fanny die aldus deze week ontsnapt aan de wafelpuf. Proactief als we zijn werd ter plaatse al onmiddellijk nagedacht over een nieuwe lekke achterband : de reserveband van de volgwagen werd losgekoppeld om zonder bijkomend tijdsverlies te kunnen optreden bij nieuw onheil. Via Dadizele en Moorsele werd er nog een pittige finale aan de rit gebreid. Vochtig, rond en gezond bereikten we de heimat. Aan het bestuur zal gevraagd worden een studie te bestellen met als onderwerp : waarom rijdt 45 % van het peloton lek als er een sportdirectrice de volwagen aanvuurt?

7 renners, 82 km en 26,8 gemiddeld.

Tot zondag met klimmersbenen!

Red Philip