De morgenstond heeft goud in de mond, maar soms ook lood
in de kont. Zo kwam het dat ons vipdorp iets dichter tegen het vertrekuur
volliep dan normaal. Diederik, sportdirecteur van dienst, hield er even de
spanning in maar voor de ultieme suspens zorgde parcoursbouwer Geert Sioen : in
extremis maar toch nog just in time reed hij plechtstatig de tarmac op. Een
zucht van verlichting waaide met stormkracht doorheen het 19-koppig peloton
waar enkele bovenkamers in alle stilte reeds alternatieve routes aan het prepareren
waren. Proactiviteit, professionalisme, snelheid van uitvoering, geografische
topkennis gecombineerd met just in time
delivery : het zit allemaal in de genen van deze club. Het werd al meteen
duidelijk dat het wolkendek een hele voormiddag lang zou doen waar de Rode
Duivels tegenwoordig specialisten in zijn : mist spuiten. Bij ons in afwachting
van een lange hete zomer, bij de voetballers als prelude van een ijzersterk EK.
Onze ritarchitect vroeg zich vol verwondering af of zijn gps niet spartelend zou ten onder gaan in die dikke erwtensoep,
maar de aanwezigheid van president-fondateur Mark – de back-up aller
parcoursbouwers – deed zijn bloeddruk met enkele eenheden dalen. Petra, ons
eminent vrouwelijk bestuurslid en voorvechtster van een start om 8u, diende
alle bestuursgewicht op haar schouders te torsen. Niet evident gezien de te
verwachten hoogtemeters maar Petra stond pal en gaf de rest van de bestuurstop
het nakijken. Onze gestelde lichamen zaten heinde en verre in zonniger oorden,
al dient het gezegd dat de voorzitter in la douce France bij een temperatuur
van 24 graden 72 km en maar liefst 800 hoogtemeters in zijn achterzak stak. Een
hoogtestage om u tegen te zeggen. Naar verluidt bakte de First Lady het
ondertussen nogal bruin. Pantani verzilverde zijn superbenen in de
Kamklassieker waarbij de prijzenkassa rinkelt als nooit tevoren. Het komt hem
in ieder geval goed van pas want de combinatie van 24 jaar huwelijk met de
verjaardag van Peggy heeft de impact van een terroristische aanslag op de
geldbeugel. Proficiat Peggy en Wim! De rit bracht ons naar het Waals Centraal
Massief en kon gelden als voorbereiding op de Pyreneeën-en Alpenklassiekers. De
pittoreske vergezichten werden jammer genoeg aan onze ogen onttrokken maar
gezien de soms verraderlijke vette toestand van enkele wegen, bleek het geen
overbodige luxe om alle aandacht toe te spitsen op hetgeen Geert onder onze
wielen schoof. Zo deden Kevin en Geert Depoortere II een Paris-RoubaixSaganneke
door op een bijzonder acrobatische manier overeind te blijven. Stuurmanskunst
van de bovenste plank gebracht door 2 superatleten met een verschillende
voetbalsmaak. Xavier van zijn kant reed vloekend en zuchtend rond : een
nochtans pas met spoed geopereerde derailleur verslikte zich opnieuw waardoor
het onding deze week opnieuw onder het mes zal moeten. We duimen voor een
wonderbaarlijke genezing. Opvallend feit : Mark wierp zich op tot de vader van
de porseleinenwinkel. Hij waarschuwde het achteropkomend verkeer dmv een
pinkend rood licht op zijn achterwiel. Uitzonderlijk en uitzwenkend vervoer
dient uiteraard aangekondigd te worden. Na enkele uit de kluiten gewassen
hoogtemeters piste een ronduit formiCoucke-achtige pitstop als een engeltje op
onze tongen. De Etixxrepen gingen als zoetebroodjes naar binnen en het zwarte
Colagoud spoelde alle achtergebleven calorieën keurig richting
spijsverteringsstelsel. Bedankt Diederik!
In het 2de ritgedeelte werden we opnieuw verwend met
gastronomische hoogtemeters die vlot verteerd werden. De finale speelde zich
voor de gelegenheid af in het centrum van voetbalstad Kortrijk waarbij we een
glimp konden opvangen van het Beachvolleybaltornooi. Schaarsgeklede dames gaven
er zodanig van jetje dat Yvan al plannen smeedde om volgend seizoen deze rit in
te ruilen voor een zitje op de volleytribune. Solidair als we zijn, zullen we
ook deze datum met stip aanvinken op onze agenda. Ander opvallend feit is dat
er naast een pitstop ook 2 pisstops dienden ingelast te worden. Of hoe de
demografische evolutie ook de Tinekesvrienden impacteert : to prostaat or not
to prostaat, that’s the question! 19 renners, 93 km en 25,6 gemiddeld. Een
dikke merci aan parcoursbouwer Geert voor de nieuwe wegen en de talrijke
hoogtemeters. Ferme rit!
Red Philip
4 opmerkingen:
Schitterend verslag, blijkbaar opnieuw een memorabele rit. Zonnige groetjes uit den Ardèche
Mooi ritje, leuk om andere wegen te leren kennen in pays de MOLLines. Donkere groeten vanonder de aardkorst.
De mol.
Ge moet het maar doen... de ganse voormiddag niets zien en 2 pagina's vol schrijven. "Sjanse" anders waren het er 5 geweest met zo'n rit.
De fondateur
Aan het nieuwe lettertype van het verslag te zien heeft onze verslaggever zijn aloude typmachine van onder het stof gehaald. Pure nostalgie te vergelijken met een blauw-zwarte kampioenstitel
Een reactie posten