Verslag van de rit van 14 juli 2019 Peugeot rally Kuurne

Nu de tenoren in de Tour goochelen met seconden en de “Gendtse” feesten prematuur in gang werden gezet, blijft de spanning in het Tinekesklassement sterk aanwezig. De Fondateur en Red Philip geven elkaar voorlopig geen duimbreed toe terwijl de nummers 3,4,5 en 6 (Jan, Diederik, Piet en Kevin) hun vakantiekat stuurden. Spanning verzekerd de komende weken, er blijven  kapers op de kust die op zoek zijn naar eeuwige roem en als aasgieren rondom het podium zwermen.

De 20^ste rit zorgde tevens voor een nieuwe primeur in de al rijke clubgeschiedenis : nu de Peugeot Classics voor de gelegenheid georganiseerd werd ten voordele van Het Ventiel dat zich inzet voor mensen met jongdementie, waren we er als de kippen bij om onze sportieve en financiële bijdrage te leveren. SB/PM Willy was de clubkas niet vergeten :  Sven en nonkel Marc kozen voor de 98 km waarbij ze zowel de Koppenberg als de Kwaremont soldaat zouden maken terwijl de rest van het peloton opteerde voor de 68 km waarbij er nog ruimte overbleef voor de aperotime. Blikvanger aan de start was de gerestaureerde Peugeotvolgwagen 404 uit 1966 met achteraan een originele koersfiets van Eddy Merckx!  Fanny, hoe kan het ook anders, vereeuwigde dit unieke exemplaar op de gevoelige plaat en haalde herinneringen boven aan haar pa die indertijd op de fiets een echte ambassadeur was van de Peugeotploeg (zie foto hieronder).

Na de inschrijvingsmodaliteiten en een korte verbroedering met de Ramongs trokken we samen met testrenner Kristof op avontuur richting het wielermuseum van Roeselare. Willy en Mark namen resoluut de kopteugels in handen. Het was aandachtig kijken richting wirwar aan wegwijzers gezien de verschillende afstanden en de talrijk aanwezige renners. Het afblazen van de volgwagen bleek een zeer goede zet want enkele wedstrijdstroken  waren allesbehalve geschikt voor een vierwieler.

Even verwarring in de gelederen toen Sven en Marc andere wegen insloegen en er kortstondig geflirt werd met een onzachte weglanding. Spectaculaire acrobatieën op 2 wielen die jammer genoeg niet in het beeldverslag konden opgenomen worden. In een mum van tijd bereikten we Roeselare en het wielermuseum waar we ons de geneugtes van de pitstop lieten welgevallen.

In het 2^de ritgedeelte gaf Willy een opleiding kopman spelen aan Yvan maar daar bleek nog enig schaafwerk aan te zijn of waren het de wegwijzers die door jongdementerenden te kris kras aangebracht werden? We laten dit in het midden maar feit is dat Yvan het tempo spelenderwijs kon opkrikken. Even verderop gingen de hemelsluizen open en de plaatselijke regenbuien zorgden voor een vet wegdek en mistige brillenglazen. Dit was meteen het sein voor Joost en onze berggeit Geert Sioen om de regenvest te omgorden en zo uit het beeld van het peloton te verdwijnen. Gelukkig kon testrijder Kristof tijdig aan de alarmbel trekken zodat de Tinekestrein te midden de Vlaamse velden tot stilstand gebracht werd. Conducteur fondateur Marc blies het zaakje weer op gang en zodoende konden we verder over de dwarsliggers denderen richting de Heulse heimat.

Gezapig en verkwikkende overgangsrit die de benen loswierp met het oog op de Koninginnerit van volgende week onder de regie van niemand minder dan Geert Sioen.

73 km, 25,7 gemiddeld, 11 renners en 162 h.

Tot volgende zondag, klimmersbenen niet vergeten!

Red Philip