Verslag van de rit naar Nokere en Wortegem-Petegem van 9 augustus 2020

 

De start van de Tinekesritten is zelden vrij van verrassingen en zo ook geschiedde op 9 augustus. Om 7.27 uur stond welgeteld 1 renner aan de start: Marc, man van vele oorlogen,  stond nagelbijtend eenzaam te wachten en dacht reeds aan een gewijzigd startuur of een gewijzigde startplaats.

Enkele momenten later werd hij echter gerustgesteld door de komst van enkele collega’s en van de parcoursbouwer, met name Matthijs himself.

Nauwelijks enkele ogenblikken later consternatie alom: de president kwam mét koerskledij maar zonder fiets en met de auto naar de startplaats. Getooid met zijn beste zondagse “strandssletsen” (gratis exemplaren, want de dag ervoor naar zijn hoofd gekregen op het strand van Blankenberge)  kwam hij ons in langzame trend tegemoet. Onmiddellijk werd gevreesd voor vroegtijdige dementie maar gelukkig was zijn uitleg heel to the point maar toch enigszins “onpresidents”: “hij voelde zich niet goed en er werden onweders verwacht”. Ondanks fysieke en mentale kwaaltjes had hij toch hij nog de moed en het engagement gevonden om de strijders te komen fotograferen ten einde deze moedigen de punten toe te kennen die ze ruimschoots verdienden.

Tevens kreeg hij reeds om 6.30 melding dat Filip wegens maagproblemen ook forfait gaf: we weten dat de start van het voetbalseizoen en het lot van zijn favoriete ploeg hem nauw aan het hart liggen maar dat deze feiten nu al zijn maag overhoop kunnen halen, is ook voor ons nieuw. Hopelijk brengt het resultaat van de eerste thuismatch Filip opnieuw vleugels (hmm…).

Voor krachtdadig overleg kunnen onze beleidsmakers steeds een voorbeeld komen nemen aan de Tinekesvrienden:  hier geen nutteloos gezeur tussen een achttal ministers maar wel een snelle en kordate gedachtewisseling op basis waarvan Matthijs, gezien de grote hitte, in een minimum van tijd voor een ietwat korter en vlakker (nou ja vlakker …) parcours opteerde en zo  Marc, Xavier, Diederik, Geert en Yvan samen met hem van start konden gaan.

Luttele ogenblikken na de start zorgde Matthijs zowaar al voor een absolute primeur in de geschiedenis van de club; hij slaagde erin om verkeerd te rijden in Sente, zijn bloedeigen gemeente! De waarheid verdient echter ook zijn rechten: het zou de eerste maar ook de laatste fout zijn waarop we hem konden betrappen.

Snel kregen we in de gaten dat het “vlakker parcours” niet zo vlak was en zaten we aan een strak tempo via Zulte (Willy waar was je?) in de regio Kruishoutem. Voor de beklimming van Nokere Berg opteerde Matthijs niet voor de klassieke kasseizone maar voor een geasfalteerde beklimming waar boven ons opnieuw een leuke verassing wachtte.

Evelynn, juridische wederhelft en helft of driekwart van trouwboek van Matthys, wachtte ons daar niet alleen op met een vriendelijk en charmant onthaal maar ook met allerlei koele drankjes en  versterkingen van de inwendige mens. Een intermezzo dat fel gesmaakt werd en waarbij andere passerende renners met bijna smekende blikken (tevergeefs) solliciteerden naar dergelijke klasserijke bevoorrading. Dank u wel Evelynn !

Verfrist en inwendig versterkt, namen we met spijt afscheid, werden de stalen rossen opnieuw beklommen en ging het bergop, bergaf (Matthys beschreef deze als “desserkes”) doorheen mooie landelijke zichten waarbij een mens niet anders kan dan vrolijk worden. Alleen Marc had na drie weken fietsloos verlof minder plezier en moest vaak alle zeilen bijzetten maar iedereen weet dat een Flandrien-pur-sang zoals hij wel eens plooit maar nooit kraakt.

Ondertussen hadden de 2 nieuwe TREK-fietsen (wie?) de leiding genomen en werd ondanks het vele klimwerk in gestrekte draf richting Heule gereden.

Een grote dank u wel voor Matthys en Evelyn zijn hier meer dan gepast voor deze bloedwarme maar vooral bloedmooie rit met amper 6 deelnemers van 87 km aan een gemiddelde van 26.3 per uur en 436hm.

Tot zondag voor een rit van Geert: wie die naam hoort als parcoursbouwer, weet al wat ons te wachten staat! En tevens verwachten we van onze president een weersvoorspelling zoals we van hem gewoon zijn, met name één die er “boenk” juist opzit want van de aangekondigde onweders, wateroverlast of andere onheil was niets te merken!

Yvan