Verslag van de rit van 23 mei - Sint-Denijs-Boekel / Zwalmstreek

Ongelooflijk maar waar : na een kletsnatte zaterdag baadde Ten Koershuize zondagmorgen in een zee van zonlicht. Zonnekloppend genoten de eerst aangekomenen van deze uitzonderlijke Zuiderse toestanden en werden de zonnebrillen stevig op de neusvleugels gedrukt. Eveneens enige consternatie en geografische verwarring toen bleek dat de MM het peloton via de weblog op weg wou sturen naar de omgeving van Geraardsbergen, Sint-Maria-Lierde. Parcoursbouwer Mathijs zette meteen de puntjes op de i met het geruststellende nieuws dat Lierde vervangen moest worden door Latem. De MM volgde lessen aardrijkskunde na 16u en op zondag met het gekende oriëntatieloze gevoel tot gevolg.

We noteerden het opgemerkt wederoptreden van kampioen Joost die net als een messcherpe Simon de eerste seizoenskilometers in clubverband zou afhaspelen. Een delegatie van het bestuur is daarnaast momenteel op scoutingsmissie in het buitenland, daarbij het nuttige aan het aangename koppelend (zie foto’s). De markt wordt nu al op mogelijke transferopportuniteiten gescreend zodat we tijdens de mercato op alles voorbereid zijn. Ook worden er mogelijke locaties onderzocht van waaruit het volgend seizoen optimaal kan voorbereid worden. Regeren is nu éénmaal vooruitzien.

Nieuws uit de ziekenboeg : Geert en co zijn langzamerhand aan de beterhand maar onze bergkoning zal het fietsgewijs nog een tijdje rustig aan moeten doen. Hij verleent momenteel volop zijn medewerking  aan een experimentele behandeling. Blijkt dat Kasteelbier een ideale covidkiller zou zijn waarbij Piet hem op het hart heeft gedrukt dat deze behandeling pas resultaat oplevert vanaf een 2-uurlijkse  hernieuwing van de toediening. Het zou ook via een Kasteeelbaxter kunnen ingebracht worden maar dan gaat de smaak en het dorstgevoel verloren hetgeen als minder aangenaam kan ervaren worden.

Met zijn 10-en staken we van wal onder een laaghangende en bij wijlen verblindende  zon. Mathijs had voor elk wat wils in de aanbieding : pittoreske landschappen, kop-, rug- en zijwind, hoogtemeters, laagtemeters en kasseien. Dat dit allemaal kan in ons Vlaamse land en gebald in 100 km : het bewijst nogmaals in welk fietsparadijs we hier vertoeven.

De eerste wedstrijdhelft verliep tegen een gezwind tempo waarbij er enkele hoogtemeters in de achterzak verdwenen en een kasseistrook de arm- en beenspieren deed vibreren.

Aan het station in Sint-Denijs- Boekel  werd de klokvaste Tinekestrein tot stilstand gebracht om de innerlijke mens een zetje te geven want onze parcoursbouwer gaf mee dat de volgende 30 km van de zwaardere soort zouden zijn. Clubgps  Mark had toen al rechtsomkeer gemaakt en vatte alleen en tegen een fikse kopwind de terugreis aan. Een conditietraining om u tegen te zeggen.

Mathijs had niet gelogen : de welbekende en met kasseien geplaveide Huisepontweg deed ons na een heuvelachtige aanloop dokkerend en schokkend diep in de reserves tasten. Als echte slavenarbeiders van de weg boekten we meter na meter terreinwinst en parelde het zweet op ieders voorhoofd. Hier en daar zorgde een zachte bermstrook voor enig soelaas.

De wind had zich intussen een beetje bedacht en blies afwisselend in de flank en op kop, kwestie van de conditie verder aan te scherpen en iedereen waar voor zijn geld te bezorgen. Champ Joost begon blauwzwarte sterretjes te zien maar gaf niet af : het ijzersterke karakter van de Flandrien pur sang  kwam hier naar boven! De kampioenenviering en enig gebrek aan wedstrijdritme eisten hun tol maar deze doorgedreven training zal evenwel de basis leggen voor het verdere seizoen.

Prachtige rit in een uniek kader met dank aan Mathijs en de medekopmannen Piet, Simon, Jan en Abu.

100 km, 400 hm, 26,7 gemiddeld en 10 renners.

Tot zondag voor de rit op verplaatsing olv van clubgps Mark. Verdere info volgt in de loop van deze week. Hou hiervoor onze communicatiekanalen (mail, Whatsapp en blog) in de gaten!

Red Philip