Verslag van de testrit naar Handzame op 2 mei 2021

 Voor de 3^de keer bliezen we dit seizoen coronaproof verzamelen om conform de richtlijnen per 10 maar nog altijd in testmodus de eer van de club te verdedigen.

Ons vipdorp lag er vredig bij ook al was het in het begin van de week nog het decor voor aanstormende brandweerwagens, gierende ambulances en apocalyptische beelden van een klooster dat in vuur en vlam stond.

De President vereeuwigde vóór de start de nog nasmeulende resten van wat eens een oase van goddelijke rust en stilte was te midden het centrum van Heule. Zou Lucifer hier op een pyromaanachtige manier één of andere wraakactie gepland hebben?

Wat er ook van weze, feit was dat er plots een aftandse Pausmobiel opdook, gevuld met overjaarse zusters die zich met een brandend verlangen en vol heimwee vergaapten aan wat ééns hun veilige thuishaven was. We voelden met hen mee.

Aan de start mochten we een gehavende Abu verwelkomen die in geuren en kleuren meegaf wat er hem overkomen was terwijl de president- fondateur wit wegtrok rond de neusvleugels. Abu had zich van aftrekcursus vergist en was op de werkvloer zo wild te keer gegaan dat hij daarbij het topje van de wijsvingers moest inleveren. Bij het terugtrekken ontstond een kettingreactie en spoot het bloed uit het vingerrestant. Kwaksgewijs belandde het vervolgens op de vloer waarna Abu met bekwame spoed voor een reconstructie naar de kliniek gebracht werd. Ivan, gepokt en gemazeld door het leven en een vat vol ervaring, wees erop dat het hier eigenlijk om een jammerlijk mislukte goocheltruc ging. Courage Abu!

Ondertussen liep Ten Koetshuize langzaam vol al zijn we als club ook hier vooruitziend en vooruitstrevend : nadat er al strategische en tactische plannen gesmeed werden om 2 pelotonnekes te vormen, kwamen we tot de vaststelling dat we net met 10 atleten waren. Beter kon het niet passen en een messcherpe TripAdvisor Kevin liet er geen gras over groeien : hij bracht de fietstrein richting Handzame gracieus in beweging.

Ter hoogte van Wevelgem sloot onze van conditie blakende clubsenoir en hoofdaandeelhouder Willy aan. Het was een aangenaam weerzien!

De wind was geen bondgenoot maar deed het beste vermoeden voor de terugtocht. Kevin had toch enkele bultjes voorzien en daaraan gekoppeld 2 terreinstroken waar we, oorlogszuchtig als we zijn, enkele cartouches mochten afschieten. Abu mankeerde niet en vloog als een vingerloos lichtgewicht frontaal tegen de helling aan.

De pitstop ter hoogte van Handzame was welgekomen. Er werd van de gelegenheid geprofiteerd om al de eerste trofee van het seizoen uit te reiken. Kevin bedacht onze kasseivreter Mark met een knoert van een kasseitrofee! (zie foto's hieronder)

De 2^de rithelft joeg de snelheidsmeters in de hoogte en als top of the bill kregen we nog de keuneleute geserveerd : een opeenstapeling van hoogte-en laagtemeters die het competitiegevoel aanzwengelen en het fietsen tot een feest maakt. Ivan merkte na afloop op dat normaal de schaap de preut af is maar dat hier duidelijk het konijn de preut af was We konden hem geen ongelijk geven

Met de “vent à la poep” denderden we richting Heule waarna er in de finale nog een deftige cartouche afgeschoten werd. De jeugdigen onder ons reden alle resterende jus uit de benen terwijl het clubje U63 met respect voor hart, lijf en leden op veilige afstand de fietsdebatten opvolgde.

Zeer aangename rit in een majestueus decor en met een flink gemiddelde van 27/u , 80 km en met 270 hm.

Tot zondag om 8u voor de echte start van het seizoen!

Red Philip