Verslag van de heroische rit Franco-Belge op 21 april 2024

Na een week waarin ons nationaal product opnieuw in de aanbieding stond, smachtten we naar een rit in droge en zonnige omstandigheden. Alle elementen waren aanwezig om die droom werkelijkheid te laten worden en we noteerden dan ook 13 Tinekesvrienden plus special Ramongguest en parcoursbouwer Kevin die zijn oude liefde nog eens extra wou uitwuiven via een last dance op Frans territorium. Jo maakte van de gelegenheid gebruik om de aandacht te vestigen op het feit dat zijn kruis nogal laag hing in de nieuwe broek waarop Yvan duidelijk maakte dat dit gegeven vooral te maken heeft met de zwaartekracht en de leeftijd van kruis en broek. Van de weeromstuit maakte het schoenovertrek van Philippe een opwaartse beweging die dan weer te maken zou hebben met de aantrekkingskracht van de maan. Tot overmaat van ramp bleek het fluitje van de president eerder te zuchten dan te fluiten al kan dat ook te maken hebben met het feit dat het als een strop rond zijn hals hing waarbij de zuurstoftoevoer soms onderbroken werd. Woketoestanden in ons peloton, “mentalk”, rare kornuiten toch die Tinekesvrienden. We noteerden ook het gesmaakt wederoptreden van Diederik na een onwillige spierontsteking in de bovenarm waarbij hij zodanig geïmmobiliseerd werd dat zelfs zijn broek aantrekken een mission impossible werd. Naar verluidt steeg de omzet van de apotheek daardoor spectaculair omdat hij vermomd als Schot Heule en omstreken van medicatie en goede raad diende te voorzien. We bedanken hierbij zijn chiropractor die hem met naalden doorzeefde en de pillendraaiers die erin slaagden ons geliefd lid weer vlug op de been (lees : fiets) te krijgen. Een messcherpe Kevin nam ons meteen krachtig op sleeptouw en troonde ons via het schaamroodwitte Kortrijk mee over de Franse grens. Het moet zijn dat de buienradars daar geen Nederlands verstaan want we werden onmiddellijk getrakteerd op een peloton regensoldaten die hun waterpistolen onverbiddelijk op ons leegschoten. Hadden we shampoo bijgehad, dan konden we ter plaatse douchen. Tot overmaat van ramp kregen ze daarbij nog hulp van de windgoden maar net als Oekraïners geven ook Tinekesvrienden zich niet zomaar gewonnen. We moesten na 20 km wel noodgedwongen afscheid nemen van Geert die getroffen door een allesverwoestende waterstraal nog net op eigen kracht de thuisverpleging kon opzoeken. Het waren ronduit apocalyptische omstandigheden waarbij onze bolides herschapen werden in witte producten. Modder en andere residuen hielden alle verwijzingen naar merk en prijs voor de buitenwereld verborgen. Iedereen gelijk dus, communisme ten top in de bakermat van de Macrondemocratie. Of was dit een zoete wraak van Poetin? De president raadpleegde bij een prostaatstop zijn digitale assistent en die wist hem te vertellen dat een brede opklaring binnenkort onze helmen verblindend zou doen schitteren. Deze verse moedinjectie deed ons heropleven al was het nog even wachten op de verlossing. Net toen de trui van Mathieu Vanderpoel aan de horizon verscheen, klaarde alles op en kon onze voorzitter zelfs unieke beelden schieten van dit prachtig natuurfenomeen. Wat een doldwaze rit zeg! Joost gaf blijk van een ijzeren conditie en ook Siemen en Cies wisten hun pedaalomwentelingen te voorzien van bijna buitenaardse krachten. Paulo en Jo kregen een tijdelijk hongerklopke maar kwamen telkens op karakter terug. Bij het ter perse gaan vernamen we nog dat Mathijs iedereen naar huis had gefietst in Luik-Bastenaken-Luik en Mark daar in de VIPtent zijn buikje rond at en dit compenseerde door zich te bezondigen aan de calorieverslindende sport van het gewichtheffen. Sterke prestatie van allebei waarvoor een dikke proficiat! Ook een welgemeend woordje van dank aan Kevin die ons in terug in de tijd catapulteerde door nog eens op te treden als Tinekesvriend. Prachtige rit! Met 13 renners waren we de helden van de dag. Elke pedaalslag is bij ons een nieuw avontuur. 85 km, 25,4 gemiddeld en 354 hoogtemeters. Philippe