Verslag van de rit naar Ieper en Flanders Fields op 31 maart 2024

Op de dag van Vlaanderens mooiste verzamelden 10 Tinekesvrienden en Siemen, broer en look a like van Cies voor rit 5 van het seizoen, deze keer richting Flanders Fields. Een door Joost vakkundig uit de cloud geplukte rit van ex-lid Simon of hoe deze club haar helden van weleer blijft huldigen. Cies verzilverde al meteen zijn gele trui en ruilde samen met Diederik de bolide in voor skilatten waarmee ze in verre regionen tegen een rotvaart hagelwitte sneeuwlandschappen ontmaagden. Dr Vogel knikte instemmend en zag dat het goed was. Arne voegde zich als laatste bij ons gezelschap en zaaide meteen paniek door zich aan te melden met een helmmuts waarop precies Boris zat, de uit de Molenstraat ontsnapte en uit de kluiten gewassen krulhaarvogelspin! Bij nader toezien bleek het echter om het Clublogo te gaan, een soort collectorsitem dat in de vorige eeuw op hooliganachtige wijze aan een Clubfan ontfutseld werd toen Zulte nog een voetbalploeg had die naam waardig. Een langgerekte oeffffff steeg boven de Zoeten Inval uit maar dat betekent meteen ook dat Boris nog op vrije poten door het vredige Heule ronddwaalt. Het wegdek lag er nat bij en ook dat zorgde voor enige ongerustheid : zou na de calamiteiten van vorige week de enige echte (waterschuwe) Kortrijkzaan uit het gezelschap wel komen opdagen? De sensatiepers en de paparazzi lagen al likkebaardend op de loer maar dat was zonder onze TripAdvisor Joost gerekend die nu een nieuwe en gratis dimensie aan het lidmaatschap heeft toegevoegd : leden die zich laten verrassen door droge regen worden de week nadien manu militari ten huize opgehaald en naar de startplaats geëscorteerd. Topservice! Na de presidentiële Urbi et Orbizegen en de spreekwoordelijke bloemen uit Nedderlaaand trokken wij stipt om 8u op avontuur naar de streek die bulkt van de oorlogsgeschiedenis en bezaaid ligt met helden die hun leven gaven voor onze vrijheid. Een in topconditie verkerende Joost was bereid om dit gegeven op Pasen volop te eren en legde er dan ook van meet af aan de pees op. Het was heerlijk fietsen in een zuurstofrijke omgeving die tevens een aantal hoogtemeters verborg onder het mom van vals plat dat de spiertonus scherp stelde. Daarbij viel het op dat clubgps Mark al fluitend en met de vingers in de neus elk hoogteverschil wist te overbruggen. Mark wordt nu ook de “monsieur 100.000 volts” van de club. Zelfs bij vochtige temperaturen of regenweer dreigt er geen enkel elektrocutiegevaar. Le nouveau Mark est arrivé, hij is werkelijk zoals de wijn en zal nog velen verbazen. Via een triomfantelijke doortocht onder de in de steigers vertoevende Menenpoort bereikten we de monumentale Lakenhallen van Ieper alwaar we een welverdiende pitstop hielden. De Garmintoestellen klokten daar af op een mooi gemiddelde van 27 km/u maar er stonden toen nog 42 km op ons te wachten met een wind die niet bepaald in het voordeel zou blazen. Bij de herneming vond Jo zijn moment aangebroken om O.B.A. door middel van een lekke band volop in de kijker te plaatsen. Samen met Matthias slaagde hij er zelfs in extra publiciteit te vergaren door het achterwiel ostentatief verkeerd in de houder te plaatsen. Sterk staaltje marketing van de bovenste plank dat uiteraard op de gevoelige plaat vereeuwigd werd! Joost mengde zich nu samen met Matthias opnieuw in de voorste gelederen zonder dat er enig spoor van een tempoverslapping viel waar te nemen. De wind gierde langs oren en atletische onderstellen maar kreeg geen vat op het cardiovasculair stelsel dat zonder enige hapering elke pedaalomwenteling verteerde. Er bleef onderweg zelfs nog tijd over om bewegende beelden van het peloton te schieten. Via een vertimmerd Gullegem bereikten we opgewekt en blij Heule en waren we net op tijd om nog vóór de apéro de klokken te laten luiden. 82 km, 419 hm en 26,5 gemiddeld. Philippe