Verslag van de rit van 13 april 2014 Carrefour de l'Arbre Roubaix

Blij weerzien met onze Rondehelden aan de start van de 7e etappe. Pantani noteerde weer als vanouds de aanwezigheden op een vel perkament, kapitein Dirk verscheen met een ferm ingepakte duim aan de inschrijvingstafel, Geert had zijn retrofiets van stal gehaald en Bjorn kwam even peilen naar het conditionele niveau van zijn ploeggenoten. De hoogdagen volgen elkaar tegenwoordig pijlsnel op want na de Rondegekte van vorige week serveerde onze president  vandaag kersverse kasseien uit de Hel van het Noorden doorspekt met zandkorrels van de zuiverste soort gespreid op een bedje pavé jakadé. Dit gebeurde dan nog op de dag zelf van deze klassieker die zo mogelijk nog heroïscher proporties aanneemt dan Vlaanderens mooiste. Opnieuw ondergedompeld worden in de sfeer van de grote dagen, zich renner voelen op legendarische wegen, de wielergeschiedenis ter plaatse beleven en ruiken : het kan enkel bij de Tinekesvrienden! Een euforische Willy wou net voor de start het Esseveelied aanheffen maar werd vlug met de harde realiteit geconfronteerd : KVK scoorde 2 keer meer en het supportersaantal binnen de ploeg van zijn clubke blijft op één staan. Toch geruchten in het peloton over een bestelling Esseveesjaals door de champ en Red Philip. Nader onderzoek wees evenwel uit dat beiden van plan zijn die sjaals op een rituele manier te verbranden nadat eerdere voodoopraktijken op een Durypopje hun doel misten. Ook een grote naam aan het stuur van de volgwagen : kersvers papa Pieter die voor dag en dauw moeder en kroost in de steek liet om het Tinekesteam vak-en oortjeskundig te begeleiden op de tocht door de hel. Champ Ronny had voor de gelegenheid zijn schoonzoon meegebracht voor een gebitstest : zou hij zijn tanden al dan niet stukbijten op de kasseien?

Een in grote conditie verkerende bompa-president  nam direct de teugels stevig in handen daarbij geassisteerd door wisselende medekopmannen : Dirk,Simon,Jacques,Pantani...Al vrij vlug werden de lichamen op temperatuur gebracht door een originele zigzagbeklimming van de pover leute. De laatste restjes overwinningsalcohol werden uit de bloedbaan gezweet en er werd plaats vrijgemaakt voor de kasseihoofdschotel die op een gastronomische manier in brokjes zou opgediend worden. Een eerste strook was van een lichtlopende soort voorzien van een goed berijdbare zijstrook voor de asfaltjeannetten. Viriel als we zijn, koos niemand voor het asfalt. Even verderop verhinderden enkele wereldvreemde gendarmes ons de toegang tot het parcours niet wetende welke personaliteiten ons peloton herbergt. Geen nood, de president past aan alles een mouw en zo kwamen we uiteindelijk tocht terecht op de nog onbereden paden van de Helleklassieker. Sensatie troef op de strook van Gruson. We hadden daar een afspraak met de wielergeschiedenis en  knepen even in de wang om te zien of dit wel echt  was. De decibels en drinkbussen vlogen in het rond, toeschouwers werden nipt ontweken, het samenspel van banden en kasseien veroorzaakten trillende armspieren en klapperende tanden. Pure sensatie op 2 wielen! Gendarm Jean mes Couilles (van adel) vond dat het nog iets beter kon en stuurde ons opnieuw het Grusonpad op waarna sportdirecteur Pieter de dorstigen laafde en de hongerigen spijsde, waarvoor hartelijk dank! Op de terugtocht genoten we tot aan de piste van de laatste 15 km van de echte Paris-Roubaix waarbij de kasseien van Hem en  Espace Creupelandt onze achting voor de echte helden nog deed toenemen.

Een heel aparte en sensationele ervaring! Bedankt president voor zoveel voorbereiding en zoveel wielerechtheid in deze rit, zonder twijfel hét pronkstuk van dit seizoen. Dat we het 's namiddags voor de TV nog eens allemaal als toeschouwer konden herbeleven, maakt het nog zoveel mooier! Unieke rit,94 km,21 renners en 26,1 gemiddeld. Tot zondag,1e afspraak voor de berggeiten onder ons.

Red Philip

 

NVDR: herbeleef deze memorabele rit op http://connect.garmin.com/jsPlayer/479907165